تاریخچه‌ ای جذاب از عینک آفتابی: عینک آفتابی، قدمتی به اندازه امپراتوری روم دارد؟ به نظر می‌رسد چیزهایی درباره عینک آفتابی هست که هنوز نمی‌دانیم. درباره تاریخچه عینک آفتابی از روم باستان تا هالیوود است. با بخش تازه ها از مجله اینترنتی گفتنی همراه باشید.

این مطلب را هم ببینید: مدل مرد آهنی پوکو X7 پرو رونمایی شد؛ طراحی بسیار جذاب و تولید در تعداد محدود(+عکس)

تاریخچه‌ ای جذاب از عینک آفتابی

عینک آفتابی، یا همان عینک‌های تیره‌ای که امروز به نام «شیدز» [Shases] می‌شناسیم، در ابتدا تنها برای محافظت از چشم در برابر نور شدید خورشید ساخته شدند.

اما این وسیله ساده، به مرور زمان به چیزی فراتر از یک ابزار کاربردی تبدیل شد؛ به نمادی از مد، استایل و حتی هویت!

چشمان ما فوق‌العاده حساس‌اند؛ مردمی که کوه‌های هیمالیا را فتح می‌کنند، به خوبی می‌دانند که چرا باید از عینک‌های مخصوص برای جلوگیری از آسیب‌های نور شدید بازتاب‌شده از برف استفاده کنند. اما آیا این تمام ماجراست؟

شروع داستان: از سنت‌ های باستانی تا جواهرات نرون

در روم باستان، امپراتور نرون برای تماشای مبارزات گلادیاتورها، از سنگ‌های قیمتی صیقلی به‌عنوان محافظ چشم استفاده می‌کرد. او احتمالاً هرگز تصور نمی‌کرد که این اقدامش آغازگر مسیری باشد که به دنیای عینک‌های مدرن ختم شود!

در شمال کانادا، مردمان اینوئیت و یوپیک عینک‌های برفی خاصی داشتند که از استخوان نهنگ یا شاخ گوزن ساخته می‌شدند. این عینک‌ها که شیارهای باریکی داشتند، هم چشم‌ها را از بازتاب خیره‌کننده برف محافظت می‌کردند و هم تمرکز شکارچیان را روی طعمه افزایش می‌دادند.

حتی در چین باستان، قضات در قرن دوازدهم از عینک‌هایی با لنزهای کوارتز دودی استفاده می‌کردند تا احساساتشان را پنهان کنند.

قرن هجدهم : زیبایی در عین کاربردی بودن

در ونیز، شهری که به مهارت شیشه‌سازی‌اش مشهور بود، زنان اشرافی برای محافظت از چشم‌های خود و کودکانشان در برابر نور خورشید، از عینک‌هایی با لنزهای سبزرنگ استفاده می‌کردند. این عینک‌ها که به نام «عینک‌های قایقی» معروف بودند، در کانال‌های زیبای ونیز، با قاب‌های لاک‌پشتی شیک خود، بخشی از جذابیت اشرافی آن دوران بودند.

هالیوود، جنگ و تولد یک نماد

زمانی که صنعت سینما در اوایل قرن بیستم رونق گرفت، نورهای مصنوعی شدید استودیوها چشم‌های بازیگران را خسته می‌کرد. برای محافظت، آن‌ها به عینک‌های رنگی روی آوردند. اما طولی نکشید که این عینک‌ها به نمادی از شهرت و حریم خصوصی تبدیل شدند.

ستارگان هالیوود مثل گرتا گاربو با عینک‌های تیره خود از نگاه‌های مزاحم طرفداران فاصله می‌گرفتند. آدری هپبورن نیز با عینک‌های خاصش نه تنها در فیلم‌ها، بلکه در زندگی روزمره، عینک آفتابی را به یک آیتم مد تبدیل کرد.

در همین دوران، اولین عینک ضددرخشش با لنزهای سبزرنگ توسط ری‌بن برای نیروی هوایی آمریکا طراحی شد. این عینک‌ها که به نام Aviator شناخته می‌شوند، برای محافظت از چشمان خلبان‌ها در برابر اشعه فرابنفش ساخته و به سرعت به نمادی از قدرت و جذابیت مردانه تبدیل شدند. ژنرال داگلاس مک‌آرتور در جنگ جهانی دوم با این عینک‌ها، یونیفرم‌های شیک و کلاه‌های نظامی‌اش، تصویری بی‌نقص از اقتدار و استایل ایجاد کرد.

عینک آفتابی : فراتر از یک ابزار

از دهه ۱۹۲۰ به بعد، عینک آفتابی دیگر فقط یک وسیله محافظتی نبود. در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی، عینک آفتابی به جزئی جدایی‌ناپذیر از دنیای مد تبدیل شد. افرادی مثل ژاکلین کندی با عینک‌های بزرگ و جذابشان، نشان دادند که این وسیله می‌تواند نمایانگر شخصیت و سلیقه باشد.

این مطلب را هم ببینید: چرا ابعاد پنجره هواپیما کوچکتر از پنجره اتوبوس است؟

امروز : نمادی از قدرت ، استایل و هویت

امروزه عینک آفتابی در همه‌جا دیده می‌شود؛ از خیابان و ساحل گرفته تا پشت فرمان ماشین یا حتی زمین تنیس. این وسیله چیزی فراتر از محافظ چشم است.

عینک آفتابی می‌تواند حریمی مرموز برای صاحبش ایجاد کند، نگاهی عمیق‌تر به اطراف بدهد و حتی نمادی از قدرت و جذابیت باشد.

این مطلب را هم ببینید: بز عنکبوتی؛ بز عجیبی که از شیرش ماده‌ای پنج برابر محکم‌تر از فولاد به دست می‌آید + عکس