فریبا کوثری

بیوگرافی فریبا کوثری: فریبا کوثری بازیگر ایرانی متولد ۱ آذر ۱۳۴۶ در زاهدان است که از سال ۱۳۶۷ فعالیت خود را با بازی در فیلم چهره‎ یک صهیونیست آغاز نمود. او در همان ‎سال با ایفای نقش در فیلم مسیر تندباد به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی، قدم به عرصه‌ سینما گذاشت. با بیوگرافی فریبا کوثری از مجله اینترنتی گفتنی همراه باشید.

بیوگرافی فریبا کوثری

نام: فریبا

نام خانوادگی: کوثری

تولد: 1 آذر 1345

محل تولد: زاهدان

مدرک تحصیلی: دیپلم اقتصاد

زمینه فعالیت فعالیت: بازیگری از سال 1376 تاکنون

محل زندگی: تهران، ایران

فریبا کوثری (متولد ۱ آذر ۱۳۴۵ در زاهدان) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. وی دارای مدرک تحصیلی دیپلم اقتصاد می‌باشد. شروع فعالیت فریبا کوثری از سال ۱۳۶۷ با فیلم تلویزیونی «چهره یک صهیونیست» از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بود.

فریبا کوثری بانوی هنرمندی است که تا به حال بازی های زیبایی را از او در تلویزیون و سینما شاهد بوده ایم؛ از بازی در سریال «معصومیت از دست رفته» گرفته تا «مختارنامه» و «بی گناهان». از زندگی آرام و خوبی دارد و چندان دنیای شلوغ امروز را نمی پسندد.
ازدواج و همسر فریبا کوثری
خانم فریبا کوثری ازدواج نکرده و مجرد می باشد.

مادر فریبا کوثری برادر فریبا کوثری فریبا کوثری به همراه خانواده برادرش ورود فریبا کوثری به عرصه بازیگری
فریبا کوثری در سال 1367 که جنگ تمام شده و کلاسهای بازیگری چندانی وجود نداشت وارد عرصه بازیگری شده و مقابل دوربین فیلم چهره یک صهیونیست قرار گرفت.

این بانوی هنرمند در سال 1380 با سریال «معصومیت از دست رفته» در نقش یک زن مسیحی به چهره شناخته شده ای تبدیل شد و با آثاری همچون «بی گناهان» و «بی صدا فریاد کن» بیش از پیش درخشید اما اوج شهرت او مربوط به سریال «دلنوازان» و «مختارنامه» مربوط می شود.

مروری بر نقشهای فریبا کوثری
در ادامه مطلب بیوگرافی فریبا کوثری از مجله اینترنتی گفتنی به معرفی چند اثر شاخص از این بازیگر محبوب می پردازیم:
فریبا کوثری در فیلم دلشکسته
فیلمی به کارگردانی و نویسندگی علی روئین‌تن و تهیه‌کنندگی مجید اسماعیلی در سال 1383 است که داستان دلبستگی دو جوان با طرز فکر و خانواده کاملا متفاوت را به تصویر می کشد.

در این فیلم فریبا کوثری بازیگر نقش مادر امیرعلی است که خود سرگذشتی مشابه با زندگی پسرش داشت.

این دو جوان دانشجو به نامهای امیرعلی با بازی شهاب حسینی و نفس یا هنرمندی بیتا بادران به اصرار استاد خود مجبور به ارائه پایان‌نامه مشترک می شوند. این اتفا باعث آشنایی آنها نسبت به دنیای یکدیگر شده و درنهایت به هم علاقه مند می شوند اما… .

در فیلم دلشکسته هنرمندان دیگری همچون محمود پاک نیت، گوهر خیراندیش، میرطاهر مظلومی، رضا رویگری و شقایق فراهانی به هنرمندی پرداخته اند.
فریبا کوثری در سریال مختارنامه
سریال مختارنامه به کارگردانی داوود میرباقری پیرامون زندگی و قیام مختار ثقفی در سال 1389 است که ساخت آن 6 سال به طول انجامید.

فریبا کوثری در این سریال نقش عُمرِه بنت نعمان، همسر دوم مختار ثقفی با بازی فریبرز عرب نیا را ایفا می کند. او زنی بود که تا آخرین لحظات حیات از همسرش حمایت کرد.

مختار 5 سال بعد از حادثه کربلا به خونخواهی از امام حسین (ع) و یارانش برخاسته و برای  انتقام خون شهدای کربلا در روز عاشورا قیام می کند.

نسرین مقانلو، فرهاد اصلانی، مهدی فخیم زاده، رضا کیانیان، ماه چهره خلیلی، ژاله علو، محمد فیلی، داوود رشیدی، شهرام حقیقت دوست، گوهر خیراندیش، امین زندگانی و … در این سریال به هنرمندی پرداخته اند.
سریال معصومیت از دست رفته
معصومیت از دست رفته سریالی به کارگردانی داوود میرباقری در سال 1382 است که داستان آن در سده نخست هجری رخ می دهد.

این سریال درباره زندگی فردی به نام شوذب است که از یاران امام علی(ع) و خزانه دار کوفه و امویان بوده و میان عشق بین دو زن  به نام ماریا و حمیرا قرار دارد.

فریبا کوثری در نقش ماریا، زنی مسیحی است که خاطرات شیرینی از دوران خلافت امام علی(ع) دارد. شوذب از سوی دیگر با زنی به نام حمیرا آشنا شده و با وسوسه او برای راهیابی بیشتر به دستگاه خلافت، از ایمان دور می شود.

امین تارخ، سارا خوئینی ها، امین زندگانی، داریوش فرهنگ، حدیث فولادوند، مرضیه برومند، اکبر عبدی، سیاوش طهمورث، داوود رشیدی، رضا رویگری و بسیاری از بازیگران مطرح دیگر در این سریال نقش آفرینی کرده اند.
فریبا کوثری در سریال دلنوازان
سریال دلنوازان به کارگردانی حسین سهیلی زاده در سال 1388 است که به روی آنتن شبکه 3 رفت.

در این سریال رعنا با بازی فریبا کوثری، دو فرزند به نام های ستایش و بهزاد از همسر سابق خود دارد که دخترش در سالها قبل ربوده شده است. او و همسر کنونی اش جهان ملکپور، سالها به دنبال دختر گمشده اش می گردند تا اینکه دختری به نام یلدا ادعای دختر آنها بودن را دارد اما پس از انجام آزمایش‌ مشخص می شود که او ستایش گمشده نیست و …

در این سریال بازیگرانی همچون پرویز فلاحی پور، شاهرخ استخری، سیاوش خیرابی، حدیث میرامینی، زهره فکورصبور، محمد حاتمی، عبدالرضا اکبری، سمانه پاکدل و … به هنرمندی پرداخته اند.
فیلم های سینمایی فریبا کوثری

هرماس :مهدی صاحبی، 1399
عشقولانس :محسن ماهینی، 1395
بیتابی بیتا:مهرداد فرید ، 1390
فرزندخوانده :وحید نیکخواه آزاد، 1390
سوپر استار :تهمینه میلانی، 1387
دل شکسته :علی رویین‌تن، 1386
شرقی:عبدالرضا منجزی، 1386
نگاه :سپیده فارسی، 1383
یک داستان واقعی :ابوالفضل جلیلی، 1374
پایان کودکی :کمال تبریزی، 1372
نصف جهان :مرتضی شاملی، 1371
خسوف :رسول ملاقلی‌پور، 1371
آقای بخشدار :خسرو معصومی، 1370
آواز تهران :کامران قدکچیان، 1370
نقش عشق :شهریار پارسی‌پور، 1369
جستجو در جزیره:مهدی صباغ زاده، 1369
ابلیس:احمدرضا درویش، 1369
مرگ پلنگ:فریبرز صالح، 1368
دندان مار:مسعود کیمیایی، 1368
صنوبرهای سوزان:عباس شیخ بابایی، 1368
در مسیر تند باد:مسعود جعفری جوزانی، 1367
چهره یک صهیونیست:1367

سریال و برنامه های تلویزیونی فریبا کوثری

مسافران شهر :احمد معظمی، ١4٠١
پرگار :شهرام شاه حسینی، 139٩
فوق سری :مهدی فخیم زاده، 1394
انقلاب زیبا :بهرنگ توفیقی ، 1393
کیفر :حسین تبریزی، 1393
بوی باران:حسین تبریزی ، 1392
یلدا :حسن میرباقری ، 1391
پنجره :قدرت‌الله صلح میرزایی، 1390
سقوط یک فرشته :بهرام بهرامیان و حمید بهرامیان ، 1390
دیوار :سیروس مقدم، 1390
مختارنامه :داوود میرباقری، 1389
بانو :فرید سجادی حسینی، 1389
دلنوازان :حسین سهیلی زاده، 1388
بی گناهان :احمد امینی، 1387
بی صدا فریاد کن :مهدی فخیم زاده ، 1386
معصومیت از دست رفته :داوود میرباقری ، 1382
جوانی :سعید سلطانی، 1380
شمارش معکوس :محرم زینال‌زاده، 1374
هدف گم‌شده :یوسف سیدمهدوی، 1373
عقیق :حمید تمجیدی ، 1368
بخش چهار جراحی :مسعود فروتن، 1367

گفتگو با فریبا کوثری

جشن تولد دوران کودکیتان را چطور تجربه کردید؟
آن زمان ها این جور مراسم ها به شکل امروزی خیلی مرسوم نبود. متاسفانه نسل ما نسلی است که خیلی کودکی نکرده و از این بابت حسرت خیلی چیزها به دلش مانده است.

دوست دارید دوباره به کودکی تان برگردید و خواسته های ناتمامتان را تمام کنید؟
نه، اما اگر مثلا به 15 سال پیش بر می گشتم حتما جور دیگری زندگی می کردم.

یعنی می خواهید بگویید از مسیری که تا امروز طی کرده اید، راضی نیستید؟
فریبا کوثری: نه به این معنا، اتفاقا از تجربه هایی که در زندگی ام به دست آوردم خیلی راضی هستم اما شاید نگاهم به زندگی طور دیگری بود و با امروزم متفاوت. من معتقدم اگر قرار بود همه آدم ها از تجربه های هم استفاده کنند در دنیا تنها یک نفر اشتباه می کرد ولی سعی می کنم بیشتر از گذشته از تجربه هایم پند بگیرم و از آنها استفاده کنم و افسوس هایم را در زندگی به حداقل برسانم. هر چند هر اتفاقی که در زندگی افراد می افتد براساس حکمتی بوده و باید آن اتفاق ها می افتاده است.

چه چیزی را در گذشته به جای گذاشتید که امروز دلتنگش هستید؟
کودکی و نوجوانی ام را. من 11 ساله بودم که انقلاب و پس از آن جنگ آغاز شد. به همین دلیل هیجانی را تجربه نکردم و می توانم بگویم جوانی و انرژی ام را در گذشته به جای گذاشتم و آن هیاهوی جوانی را که باید می داشتم، از دست دادم.

خانه پدری برایتان چه حسی دارد؟
فریبا کوثری: متاسفانه من خیلی زود پدرم را از دست دادم و پدر خانواده شدم. با این حال خانه پدری برایم امنیت و آرامش داشت. باز هم متاسفانه آخرین خانه ای که در آن پدرم زندگی می کردیم، مثل خیلی از خانه های قدیمی خراب شده و به جایش آپارتمان ساخته شده است. چند وقت پیش به محله قدیمی مان رفتم و دیدم آخرین خانه پدری ام کاملا تخریب شده است. وقتی آن صحنه را دیدم انگار همه خاطرات کودکی ام خراب شد و دائم با خودم می گفتم ای کاش به آنجا نمی رفتم چون دلم می خواست آن خانه با همان شکل و شمایل در ذهنم باقی بماند. به هر حال پدر برای دختر یک تاج افتخار و پشتوانه است.

بعد از خدا به مادرم تکیه می کنم
فریبا کوثری: همان طور که اشاره کردید شما به دلیل فوت پدرتان به نوعی خیلی زود مسئولیت زندگی را بر عهده گرفتید اما متاسفانه این مسئولیت پذیری را کمتر در نسل امروز می بینیم. فکر می کنید این شکاف بزرگ بین نسل ها ایجاد شده و کمتر جوانی امروز حاضر به پذیرش مسئولیت است؟

به نظر من در گذشته تغییرات و شکاف میان نسل ها با کندی پیش می رفت و شاید هر 10 سال یک بار ما شاهد تغییرات مهمی بودیم اما در حال حاضر این تغییرات به روز شده و ما هر لحظه شاهد تغییر در دنیای پیرامونمان هستیم. از طرف دیگر، شلوغی و شتاب زندگی های امروز باعث این جریان شده است.

تکنولوژی در این هیاهوی ایجاد شده چقدر دخیل بوده است؟
فریبا کوثری: خیلی زیاد! اما جالب است در این دنیای پرهیاهو باز تنها هستیم. می خواهم بگویم تکنولوژی ما را از یکدیگر دور کرده است. مثلا به جای اینکه به خانه های هم برویم و با هم حرف بزنیم، پیامک می دهیم یا ایمیل می فرستیم یا اگر در یک جمع 10 نفره باشیم همه آن 10 نفر سرشان به تلفن های همراهشان گرم است و مکالمه ای به آن شکل بینشان وجود ندارد. این روزها دنیا با شتاب زیادی به سمت تکنولوژی رفته و این امر، مسائل مختلفی را تحت تاثیر قرار داده و باعث شده که اینترنت، رایانه، گوشی های هوشمند و… در زندگی ما نقش پررنگی را بازی کنند و به نوعی تکنولوژی جای روابط انسانی و خانوادگی را در زندگی ما بگیرد. در گذشته، خبر، تنها از طریق چند روزنامه محدود و 2 شبکه تلویزیونی به ما منتقل می شد اما در این سال ها ما در معرض هجوم اطلاعات مختلف قرار گرفته ایم.

خب این مساله خوب است یا بد؟
فریبا کوثری: از جهتی خوب است اما از جهتی دیگر باعث تنهایی مان شده. در گذشته اگر میهمانی ای برگزار می شد، افراد سعی در معاشرت با یکدیگر داشتند اما این روزها وقتی افراد به خانه هم می روند اولین موردی که سراغش را می گیرند، پسورد «وای فای» است. این مساله باعث می شود میهمان ها، بیشتر از معاشرت با یکدیگر، تمایل داشته باشند خودشان را با تلفن های همراهشان سرگرم کنند و این کار بی شک باعث فاصله افتادن میان افراد می شود.

شما چقدر در این هیاهو به خانواده تان دلبسته هستید؟
فریبا کوثری: خیلی زیاد! من به شدت به خانواده ام وابسته هستم. این وابستگی توام با احترام باعث شده بود در طول سال ها دلم بخواهد همواره به مادر و برادرم نزدیک باشم. به همین دلیل در مقطعی فکر می کردم ممکن است ازدواج بین من و آنها جدایی بیندازد یا باعث شود در زندگی مشترک من خللی ایجاد شود. از طرفی، من همیشه برای زندگی مشترک احترام قائل بودم و اعتقادم بر این بود فردی که زندگی جدید را شروع می کند باید با تمام وجود در خدمت زندگی اش باشد و به نوعی هرگز به جدایی و مسائلی از این قبیل فکر نمی کردم و همین تصورات به نوعی من را از ازدواج دور کرد.

می دانم که شما احساس نزدیکی زیادی به مادرتان دارید. این حس نزدیکی برای چیست؟
شاید چون من و مادرم تنها با هم 15 سال اختلاف سنی داریم و همین موضوع باعث شده نسبت به هم احساس نزدیکی بیشتری داشته باشیم. همان طور که گفتم، وقتی کم سن و سال بودم، پدرم فوت کرد و مادرم به نوعی ما را به دندان گرفت.

فکر می کنم در تربیت تان هم حساسیت زیادی داشتند. درست است؟
فریبا کوثری: بله، مادرم در تربیت ما سختگیر بود و تمام حواسش را معطوف به این می کرد که ما خوب تربیت شویم و ادب را زیر پا نگذاریم. یادم است سال ها قبل، وقتی که 18 ساله بودم، به جشن تولد دوستی دعوت شده بودم. آن زمان اولین باری بود که مادرم اجازه داد من تنهایی به آن جشن بروم، هر چند تا خانه دوستم هم من را همراهی کرد.
از این موضوع دلگیر نشدید؟
فریبا کوثری: نه، چون حساسیت های ایشان در آن مقطع به این دلیل بود که ما به قوانین خانواده احترام بگذاریم. شاید باورتان نشود با گذشت سال ها هنوز من با مادرم رودربایستی دارم و محال است برخوردی دور از احترام با او داشته باشم. من فکر می کنم پدر و مادر به خاطر زحمتی که برای بچه هایشان می کشند تا این حد دلواپسشان هستند و نسبت به حضور آنها در جامعه نگرانند و روی روابط فرزندانشان با دیگران و رفت و آمدها و سفرهای درون شهری و برون شهری شان حساس هستند.شاید باور نکنید اما من هنوز وقتی از خانه مادرم به خانه ام بر می گردم، مادرم چند بار با من تماس می گیرد؛ مدام نگران است که مبادا برای من اتفاقی افتاده باشد. این دلشوره ها، چیزی به جز عشق یک مادر به فرزند نیست.

کمی هم در مورد حرفه تان حرف بزنیم. وقتی تصمیم گرفتید بازیگر شوید، برخورد مادرتان با شما چگونه بود؟
فریبا کوثری: هیچ وقت یادم نمی رود وقتی برای اوین بار بحث بازیگری را در خانه مطرح کردم، مادرم با وجود این که زن سختگیری بود، از این تصمیم من حمایت کرد او به من گفت: «طوری تو را تربیت کردم که شک ندارم در هیچ شرایطی دست از پا خطا نمی کنی.» به هر حال دلگرمی و حمایت های او باعث پیشرفتم در این حرفه شد.

شما از جمله بازیگرانی هستید که آرامش خاصی در چهره و صدایتان است. این آرامش نشات گرفته از چیست؟
جالب است بدانید برعکس چهره و صدای آرامی که دارم، درونم پر از تلاطم است.

چرا؟
شاید چون آدم بسیار حساس و زودرنجی هستم. به هر حال، هر آدمی از درون خودش بیشتر و بهتر خبر دارد.

این تلاطم را چگونه به سمت آرامش هدایت می کنید؟
سعی می کنم به خدا توکل کنم و هیچ وقت در لحظه تصمیم نمی گیرم و تلاش می کنم استرس هایم را مدیریت کنم چون معتقدم تنها مرگ است که چاره ندارد.

با این حال، چطور با دنیای شلوغ و پرهیاهوی سینما کنار آمده اید؟
من خودم را خیلی درگیر حاشیه های سینما نمی کنم. بعد از اینکه بازی ام در یک کار تمام می شود دوباره برمی گردم به زندگی شخصی خودم چون سینما دنیای بی رحمی است و خیلی زود آدم ها را فراموش می کند. به همین دلیل دوست ندارم خیلی غرق آن شوم.
بهترین درسی که از زندگی گرفتید؟
فریبا کوثری: آدم ها تنها از یک نفر در زندگی درس نمی گیرند. من بیشتر تجربه ها و درس های زندگی ام را از همکارانم آموختم؛ از خانم ژاله علو گرفته تا مرحوم خسرو شکیبایی. البته نقش مادر و خانواده ام هم در این خصوص بسیار پررنگ است.

این درس ها و تجربه ها چقدر در دیدگاه افراد نسبت به زندگی تاثیر دارند؟
طبیعتا خیلی زیاد! تجربه ها به مرور زمان تو را پخته تر، کامل تر و صبورتر می کنند. ضمن اینکه باعث می شوند کمتر قضاوت کنی و دیرتر تصمیم بگیری.

بهترین نقشی که بازی کردید؟
من همه نقش هایم را دوست دارم چون در همه آنها ردپایی از خودم هم هست اما نقش هایم را در سریال «معصومیت از دست رفته» و «مختارنامه» بیشتر دوست دارم و هنوز هرازگاهی به آنها فکر می کنم.

فریبا کوثری با دلتنگی هایش چه می کند؟
بعد از خدا به مادرم تکیه می کنم و همیشه از او می خواهم برای آرامشم دعا کند چون ایشان آرامش بیشتری نسبت به من دارند و همیشه به من می گویند من برایت نذر می کنم، همه چیز درست شود و همه چیز با دعای او برایم درست می شود.

به سلامت روانتان چقدر اهمیت می دهید؟
خیلی زیاد! سعی می کنم زیاد کتاب بخوانم، موسیقی گوش بدهم، ورزش کنم و با این کارها آرامش روانی ام را به دست بباورم.

حرف آخر؟
سالم و درست زندگی کنیم.