کتیرا

کتیرا تکیرا هیدروکلوئیدی با کیفیت است که از نظر ساختمان شیمیایی، یک کربوهیدرات آبدوست غیر یکنواخت و بسیار منشعب است.

اجزای اصلی کتیرا

کتیرا متشکل از دو جزء اصلی تحت عنوان تراگاکانتیک اسید یا باسورین و تراگاکانتین است. باسورین ۷۰–۶۰ درصد از کل صمغ را به خود اختصاص داده و جزء نامحلول در آب است که قابلیت تورم و تشکیل ژل را دارد.

گیاه گون و کتیرا

ترشحات صمغی خشک شده حاصل از چندین گونهٔ گیاه گون است. گونه‌های مولد کتیرای گون گیاهان کوچکی ارتفاع یک متر و بومی آسیای صغیر، ایران، سوریه و یونان هستند. ایران بزرگ‌ترین صادرکننده کتیرا در جهان است.

شیوه بهره‌برداری کتیرا

کتیرا صمغی است که از ساقه گون بر اثر فعالیت مکانیکی انسان بر روی آن به بیرون تراوش می‌کند. شروع بهره‌برداری معمولاً از اواخر فصل بهار است و شصت روز (تا اوایل شهریور ماه) ادامه دارد.

بهره برداران ابتدا اطراف ساقه گون را خالی می‌کنند و سپس با تیغ‌های مخصوصی برش موازی با ساقه (موازی با آوندهای آبکش) ایجاد می‌کنند.

شیرگون (کتیرا) پس از چند روز به مرور بر اثر برشی که به ساقه وارد شده به بیرون تراوش می‌کند و شیره در معرض نور آفتاب، آب خود را از دست می‌دهد و سفت می‌شود.

بهره برداران، بیست و یک روز پس از برش به جمع‌آوری کتیرا می‌پردازند و این عمل را مجدداً تکرار می‌کنند.

خواص کتیرا را در اینجا بخوانید!