داستان ملای مکتب خانه به نام نیم من بوق: روزی روزگاری در شهری دور پادشاهی حکمرانی می کرد و تمایل داشت که مشاوری زرنگ و باهوش برای خود انتخاب کند.
به همین دلیل به وزیرش گفت که: شهر به شهر و ده به ده بگردد و یک نفر آدم باهوش و زرنگ را برای این منظور پیدا کند.
اینم جالبه: تست هوش تصویری: تیزبینی و نکته سنجی‌ات را با پیدا کردن فردی که دستبند طلا را ربوده، اثبات کن!
داستان ملای مکتب خانه به نام نیم من بوق
وزیر روزها و شبها در شهرها، روستاها، قصبه ها گردش کرد ولی بعد از مدتها، هنوز فرد مورد نظر را پیدا نکرده بود، تا اینکه به مکتب خانه ایی (مدرسه در زمان های قدیم) رسید و آخوند مکتب خانه (معلم مکتب) مشغول تدریس به تعدادی شاگرد بود.
رفت داخل مکتب خانه و نشست. پس از سلام و تعارف و معرفی خود، دید بچه ها کنار هم به ترتیب نشسته و همه دو زانو زده و سرشان خم است و پایین خود را نگاه می کنند و هیچ بچه ایی بالا را نگاه نمی کند!
وقتی خوب دقت کرد، مشاهده نمود، یک چوب بلندی پشت گردن آنها قرار داده شده، به طوری که هیچ کسی نمی تواند سرش را تکان بدهد!
وزیر از ملای مکتب خانه پرسید: ملا این چوب چیست؟
ملا گفت: اگر کسی سرش را بلند کند چوب به زمین می افتد من می فهمم. باید همینطور باشند تا درس شان تمام بشود و مرخص شوند.
وزیر وقتی دقت کرد، دید نخی هم از پشت بام آویزان است. ملا دستی به نخ زد و در پشت بام، زنگی به صدا در آمد.
گفت: ملا این چیست؟
جواب داد: پشت بام ارزن آفتاب کرده ام (ارزن مقابل آفتاب پهن کرده ام)، گنجشک ها می آیند و ارزن را می خورند، چون زنگ صدا کند، پرندگان فرار می کنند.
وزیر بعد مشاهده کرد که دید بیرون توی ایوان گربه ای را به نردبان بسته و به پای حیوان هم نخ دیگری بسته و یک سر دیگر نخ جلوی ملاست و هر وقت ملا آن را می کشد، فریاد آن حیوان بلند می شود!
گفت: ملا این دیگر چیست؟
ملا پاسخ داد: هر موقع فریاد گربه بلند شود، بچه های من می فهمند که من با آنها کاری دارم و پیش من می آیند.
وزیر فهمید که فرد مورد نظر را یافته است!
به او گفت: شاه شما را می خواهد، باید با من به دربار برویم تا از هوش شما استفاده بشود.
بنابر این با ملا را به راه افتادند تا به دربار رسیدند.
وزیر کارهائی را که از ملا دیده بود به عرض شاه رسانید.
شاه پرسید: ملا نامت چیست؟
جواب داد: نام من نیم من بوق
گفت: پسر کی هستی؟
عرض کرد: پسر پشم پانزده
شاه سوال کرد: نیم من بوق؛ پشم پانزده! اینها چه نام هایی است؟ یعنی چه؟ مگر ملا دیوانه ای؟
عرض کرد: نه قبله عالم، اسم من منصور است. پیش خودم فکر کردم دیدم بنده من که نیستم حتما نیم منم. صور که نیستم حتما که بوقم. به این دلیل نام خود را نیم من بوق گذاشتم. اما اسم پدرم موسی (مو و سی!) است. فکر کردم پدرم مو نیست! پس حتما پشم است؛ سی نیست پس حتما پانزده است! به این جهت نام پدر خود را پشم پانزده می گویم.
پادشاه خوشش آمد و گفت: آفرین بر تو.
بعد شاه پرسید: ملا ستارگان آسمان چند تاست؟
عرض کرد: به اندازه موی سر و بدن هر انسانی.
گفت: دروغ گفتی.
جواب داد: شما بشمارید!
شاه پرسید: از زمین تا آسمان چند سال راه است؟
جواب داد: به مسافت دور زمین. اگر دروغ می دانید گز کنید!
شاه از کردار و گفتار او خوشش آمد و او را به سمت مشاور مخصوص خود انتخاب نمود!
امیدواریم از داستان ملای مکتب خانه به نام نیم من بوق لذت برده باشید. شما هرروزه در مجله اینترنتی گفتنی مطالب متنوعی از انواع حکایت و ضرب المثل و داستان را می توانید ببینید و لذت ببرید. همچنین می توانید در شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام و فیس بوک گفتنی ما را دنبال کنید.
