بیندی: نقطه متمایز یک تزیین پیشانی محبوب است که عمدتاً در جنوب آسیا – به ویژه در هند، بنگلادش، نپال، سریلانکا و موریس پوشیده می شود. این یک سنت قدیمی هندو است و با نام bindi شناخته می شود که به معنای “یک قطره، ذره کوچک و نقطه” است. کلمه “Bindi” از کلمه سانسکریت “bindu” گرفته شده است و با چشم سوم عرفانی یک فرد مرتبط است. اگر چه آنها ریشه در سنت هندو دارند، بیندی ها در طول زمان متحول شده اند و برای برخی افراد به لوازم جانبی و مد محبوب تبدیل شده اند. به عنوان مثال، چندین سلبریتی غربی به دلیل پوشیدن بیندی به تصرف فرهنگی متهم شده اند.
بیندی سنتی
به طور سنتی، یک نقطه قرمز روشن است که در مرکز پیشانی نزدیک به ابروها اعمال می شود. اما بیندی ها می توانند رنگ های دیگری نیز باشند که روی آن علامت یا قطعه ای از جواهرات پوشیده شده باشد. بسیاری از مردم بیندی قرمز را با رسم باستانی ارائه قربانی های خونی برای جلب رضایت خدایان مرتبط می دانند.
جالب است بدانید که در جامعه آریایی باستان، داماد به نشانه ازدواج ، تیلاکا (علامت بلند عمودی) بر پیشانی عروس می‌گذاشت. رویه فعلی می تواند بسط آن سنت باشد. به طور قابل توجهی، هنگامی که یک زن هندی دچار بدبختی بیوه شدن می شود، از پوشیدن بیندی و سایر تزئینات مربوط به زنان متاهل دست می کشد.
چاکرای ششم” و اهمیت آن در فرهنگ هند
اعتقاد بر این است که ناحیه بین ابروها چاکرای ششم است که به نام آجنا به معنای “فرمان” شناخته می شود و اعتقاد بر این است که جایگاه خرد پنهان است. فرقه های تانتریک معتقدند که در حین مدیتیشن انرژی نهفته از پایه ستون فقرات به سمت سر بالا می رود و آجنا خروجی این انرژی قوی است. گفته می شود که نقطه قرمز بین ابروها انرژی را در بدن انسان حفظ می کند و سطوح مختلف تمرکز را کنترل می کند. همچنین نقطه مرکزی خود پایگاه آفرینش است و نمادی از فرخنده و نیک بختی است.
سنت هندو معتقد است که همه مردم یک چشم درونی سوم دارند. دو چشم فیزیکی برای دیدن دنیای بیرون استفاده می شود، در حالی که چشم سوم به سمت خدا متمرکز است. به این ترتیب، نقطه قرمز نشان دهنده تقوا و همچنین به عنوان یادآوری دائمی برای نگه داشتن خدا در مرکز افکار است.
نمادسازی بیندی و معنای رنگی بیندی
بیندی چشم نواز یکی از جذاب‌ترین تزئینات بدن است . هندوها به این علامت زینتی بین ابروها اهمیت زیادی می دهند – نقطه ای که از زمان های قدیم به عنوان یک نقطه عصبی اصلی در بدن انسان در نظر گرفته شده است.
علاوه بر این که نقطه قرمز نشانه خوشبختی ازدواج است ، تصور می شود که جایگاه اجتماعی و قداست نهاد ازدواج را نیز تضمین می کند. همانطور که عروس هندی با لباس و زیورآلات درخشان از آستانه خانه شوهرش عبور می کند و با پوشیدن لباس قرمز رنگی که اعتقاد بر این است که سعادت را آغاز می کند، جایگاهی را به عنوان نگهبان رفاه و فرزندان خانواده به او می دهد.
اما در دوران مدرن، نماد باندی دیگر به شدت رعایت نمی شود و تا حد زیادی به عنوان لوازم جانبی زیبایی یا بخشی از مد زنانه استفاده می شود. به طور سنتی، نقطه قرمز با خمیری از پودر زردچوبه و آب لیمو یا لیموترش که در آفتاب خشک می‌شد، درست می‌شد. اکنون بسیاری از زنان هندو ترجیح می دهند به جای آن جواهر بپوشند.
بیندی محدودیت جنسیتی ندارد
مردان و زنان می توانند آن را استفاده کنند. برخی از مردان مدرن آن را در مناسبت‌های فرخنده مانند عبادت آیینی یا عروسی، در مناسبت‌های جشن، یا هنگام سوار شدن به سفر یا بازگشت از یک سفر دریایی یا مبارزات انتخاباتی انجام می دهند. در مقابل، سنت پوشیدن تیلاکا در مردان در زمان‌های اخیر محو شده است – اکنون زنان بسیار بیشتر از مردان از تزئین بیندی استفاده می‌کنند.
تغییرات بیندی در گذر زمان
تغییرات دیگر این است که برخی از زنان مجرد از خال‌های مشکی استفاده می کنند، در حالی که زنان متاهل خال‌های قرمز می‌زنند. امروزه، زنان اغلب بیندی را با رنگ لباس و ساری خود هماهنگ می کنند.
مناقشات و پرسش های تصرفات (سوء) فرهنگی در بیندی
برای دستیابی به شکل گرد و کامل بیندی با دست، تمرین زیادی لازم است، اما در دوران مدرن (و با تغییر مد) زنان در حال آزمایش اشکال و طرح های مختلف هستند. گاهی اوقات، “نقطه قرمز” و بیندی به هیچ وجه یک نقطه نیست – بلکه یک خط مستقیم عمودی یا بیضی، یک مثلث یا یک اثر هنری مینیاتوری ساخته شده با یک چوب با نوک ریز، غبارآلود با پودر طلا و نقره، با میخ. مهره ها، و پوشیده از سنگ های درخشان!
بیندی در سال‌های اخیر در خارج از آسیای جنوبی نیز محبوب شده است، و اغلب به عنوان یک بیانیه مد توسط افراد مشهور و دیگران استفاده می‌شود. برخی از مردان و زنان در فرهنگ سنتی لباس پوشیدن از این عمل به عنوان نوعی تصاحب فرهنگی انتقاد کرده اند . اما احتمالاً متوجه نمی‌شوند که در فرهنگ‌های نمایشی غربی و مصرف‌گرایانه همه چیز به پول مربوط می‌شود – و متأسفانه اخلاق یا سنت‌ها به نام سود با سرعت بیشتری از بین می‌روند.
این به معنای نادیده انگاشتن این واقعیت نیست که بحث های زیادی در مورد اینکه چه کسی حق پوشیدن بیندی دارد وجود دارد. برای مثال، ویدیا راماچاندران، نویسنده و دانشجوی حقوق، به این سوال تحریک‌آمیز پاسخ می‌دهد که می‌نویسد :
“متاسفانه، هیچ پاسخ ساده ای برای این سوال وجود ندارد. تعدادی از زنان آسیای جنوبی که در مورد این موضوع می نویسند معیارهای خود را برای استفاده قابل قبول از بیندی تنظیم کرده اند. آرتی اولیویا پیشنهاد می‌کند که یک غیر آسیای جنوبی اگر با یک آسیای جنوبی ازدواج می‌کند یا در یک جشنواره یا مراسم هندی شرکت می‌کند، ممکن است بیندی بپوشد.
در همین حال، با به رسمیت شناختن اهمیت فرهنگی گسترده تر بیندی، بازیابی بیندی نشان می دهد که همه ساکنان جنوب آسیا، از جمله آنهایی که میراث هندو ندارند، ممکن است بنا به صلاح دید خود از بیندی استفاده کنند. به نظر من استفاده از این پیشنهادات به‌عنوان این پیشنهادها، یا دستورالعمل‌های تقریبی رفتار، به جای قوانین ثابت، مفیدتر است. به معنای واقعی کلمه غیرممکن است که فهرست کاملی از موقعیت‌های قابل قبول برای پوشیدن لباس‌بیندی به دست آوریم.»
مانند بسیاری از شیوه های دیگر که در پرتو حقوق فرهنگی و تملک فرهنگی مورد بحث قرار گرفته اند، پاسخ به اینکه چه کسی می تواند بیندی بپوشد همچنان موضوع بحث است.
این مطالب هم جالبه:
جنیفر لوپز بدون میکاپ را ببینید که می گوید: «این منِ 54 ساله ام» +ویدئو
فواید پودر ویتامین سی که از آن بی خبرید و از هزار ماسک و کرم بهتر است!
درمان گیاهی ریزش مو را با پودر این برگ امتحان کنید
چرا تینت لب لوازم آرایش همه کاره س و همه باید داشتن باشن؟
ست کردن کت با لباس زیر: یک خانوم خوشتیپ زیر کت چه می پوشه؟
