بیوگرافی امیرمهدی ژوله بازیگر سریال چوب خط از ممنوع التصویری تا بیماری ام اس

امیرمهدی ژوله در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۵۸ در شهر تهران به دنیا آمده است. او نویسنده، بازیگر و کمدین ایرانی بوده و فعالیت خود را از نویسندگی مطبوعاتی شروع کرد و بعد وارد عرصه نویسندگی سینما و تلویزیون شد. امیر مهدی ژوله با استندآپ کمدی محبوبیتش افزایش یافت و سپس به عنوان بازیگر به عرصه سینما و تلویزیون و شبکه نمایش خانگی وارد شد.

آخرین کار وی در تلویزیون بازی در سریال چوب خط بود که نقش نادر را بر عهده داشت، در ادامه این مطلب از فرهنگ و هنر مجله گفتنی با بیوگرافی امیرمهدی ژوله همراه ما باشید.

این مطلب هم جالبه: عکس پدر پسری حسین مهری بازیگر فیلم پریا و فرزندش

بیوگرافی امیرمهدی ژوله

امیرمهدی ژوله زمانی که هنوز در شکم مادرش بود، پدرش، آقای محمدحسین ژوله را در سن ۳۰ سالگی بر اثر بیماری سرطان از دست داد. ژوله در این مورد گفته است: «پدرم زمانی که من هنوز در شکم مادرم بودم فوت کرد. من هیچ خاطره‌ای از او ندارم.»

ژوله در ۱۴ سالگی نیز مادرش، خانم فاطمه اخوان، را از دست داد. مادر ژوله نیز بر اثر بیماری سرطان درگذشت. ژوله در این مورد گفته است: «مادر من زمانی که من ۱۴ ساله بودم فوت کرد. من با مادرم رابطه بسیار نزدیکی داشتم. فوت او برای من یک ضربه روحی بسیار سنگین بود.»

ژوله بعد از فوت مادرش، توسط پدربزرگ و مادربزرگش بزرگ شد. او در این مورد گفته است: «پدربزرگ و مادربزرگم در پرورش من نقش بسیار مهمی داشتند. آنها همیشه در کنار من بودند و از من حمایت می‌کردند.»

ژوله با وجود سختی‌هایی که در کودکی و نوجوانی متحمل شده است، توانسته است به موفقیت‌های زیادی در زمینه نویسندگی و بازیگری دست یابد. او یکی از پرکارترین و موفق‌ترین نویسندگان و بازیگران طنز ایران است.

گفتنی است که امیرمهدی ژوله تک فرزند بوده و از ازدواج اول پدرش دارای یک برادر ناتنی و از ازدواج دوم مادرش هم دارای دو تا خواهر است که با هر سه صمیمی بوده و رابطه خوبی دارد.

ازدواج امیر مهدی ژوله

امیرمهدی ژوله در سال ۱۳۹۶ با خانم «محبوبه بیاتی» ازدواج کرد. خانم بیاتی فارغ‌التحصیل رشته روانشناسی است و در زمینه مشاوره خانواده فعالیت دارد.

ماجرای آشنایی امیر مهدی ژوله و همسرش

ژوله درباره ماجرای آشنایی خودش و همسرش گفته است:«من و محبوبه در سال ۱۳۹۵ در یک مهمانی با هم آشنا شدیم و از همان ابتدا با هم ارتباط خوبی برقرار کردیم. بعد از مدتی با هم قرار گذاشتیم و به یکدیگر علاقه‌مند شدیم. در نهایت در سال ۱۳۹۶ تصمیم گرفتیم که با هم ازدواج کنیم.»

ژوله و بیاتی در سال ۱۳۹۶ در یک مراسم خصوصی با حضور خانواده و دوستان نزدیک خود ازدواج کردند. حاصل این ازدواج یک دختر به نام «گندم» است که در سال ۱۳۹۸ به دنیا آمد.

شروع فعالیت­ هنری امیر مهدی ژوله

امیرمهدی ژوله فعالیت خود را در عرصه نویسندگی از سال ۱۳۸۰ با نوشتن برای مجله «تماشاگران» آغاز کرد. او در این مورد گفته است: «راستش من داشتم زندگی‌ام را می‌کردم که یکبار خیلی اتفاقی یکی از همسایه‌هایمان به من گفت دوست داری بروی و جای فلانی بعنوان نویسنده فعالیت کنی؟! اگرچه بلد نبودم بنویسم اما چون خواننده مجله تماشاگران بودم، رفتم، این اتفاق حدود سال ۱۳۸۰ در ۲۲ سالگی‌ام بود که آن زمان در مغازه‌ای بلورفروشی می‌کردم.»

ژوله در مجله «تماشاگران» ستون‌هایی با مضمون طنز ورزشی می‌نوشت. او در این ستون‌ها از نگاه یک بچه به روایات فوتبال می‌پرداخت. یادداشت‌های «کودک فهیم» جزو پرطرفدارترین ستون‌های هفته‌نامه «چلچراغ» بود. ۴۰ یادداشت اول کودک فهیم به صورت کتاب چاپ شد که به چاپ چهارم هم رسید. پس از کودک فهیم وی وارد طنزهای اجتماعی شد، تا اینکه به نویسندگی سینما و تلویزیون روی آورد.

او که خودش مبتلا به اِم‌اِس است، در یکی از برنامه‌های خندوانه با این بیماری شوخی کرد و از تجربیاتش در مبارزه با این بیماری گفت.

فیلم نامه نویسی

ژوله در سال ۱۳۸۴ با نویسندگی سریال «پاورچین» به کارگردانی مهران مدیری، وارد عرصه فیلمنامه­ نویسی شد. این سریال یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های طنز تلویزیون ایران بود.

ژوله در سال ۱۳۸۹ با نویسندگی سریال «ساختمان پزشکان» به شهرت رسید. این سریال نیز یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های طنز تلویزیون ایران بود.

این بازیگر مرد ایرانی یکی از پرکارترین و موفق‌ترین نویسندگان و بازیگران طنز ایران است. او با آثار خود توانسته است مخاطبان بسیاری را به خود جذب کند.

شروع بازیگری امیر مهدی ژوله

امیرمهدی ژوله در سال ۱۳۹۵ با فیلم «خوب، بد، جلف» به کارگردانی پیمان قاسم‌خانی به بازیگری روی آورد. این فیلم یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های ایران بود و باعث شهرت ژوله در عرصه بازیگری شد.

ژوله در سال ۱۳۹۵ در برنامه «دورهمی» مهران مدیری نیز حضور داشت. او در این برنامه نمایش‌های کوتاه طنزی اجرا می‌کرد که بسیار مورد استقبال قرار گرفت.

ماجرای ممنوع التصویری امیرمهدی ژوله

امیرمهدی ژوله از سال ۱۳۹۸ پس از حمایت از عادل فردوسی‌پور و انتقاد از صداوسیما و سپس راه‌اندازی کمپین «من و سانسورچی» دچار ممنوع‌الکاری و ممنوع‌التصویری در تلویزیون شده است.

ژوله در سال ۱۳۹۸ در برنامه «خندوانه» به حمایت از عادل فردوسی‌پور پرداخت که در آن زمان از برنامه «نود» اخراج شده بود. او گفت که فردوسی‌پور یکی از بهترین چهره‌های ورزشی ایران است و اخراج او یک اشتباه بزرگ بود.

ژوله همچنین در سال ۱۳۹۸ کمپین «من و سانسورچی» را راه‌اندازی کرد. او در این کمپین از سانسورهای عجیب و غریب سریال‌های تلویزیونی انتقاد کرد. او در صفحه اینستاگرام خود تصاویری از سانسورهای سریال‌های تلویزیونی را منتشر می‌کرد و توضیح می‌داد که چرا این سانسورها درست نیستند.

این اقدامات ژوله باعث شد که او مورد انتقاد شدید صداوسیما قرار بگیرد. صداوسیما اعلام کرد که ژوله به دلیل «تخلف از قوانین و مقررات» ممنوع‌الکار شده است.

او در مصاحبه‌ای گفته بود که «هیچ‌وقت از حرف‌هایم کوتاه نمی‌آیم» و «اگر ممنوع‌الکاری هم باشم، باز هم حرف‌هایم را خواهم زد».

ممنوع‌الکاری ژوله باعث انتقاد بسیاری از هنرمندان و مردم شده است. آنها معتقدند که این ممنوع‌الکاری یک اقدام سیاسی است و ژوله به دلیل انتقاد از صداوسیما مورد تنبیه قرار گرفته است.

آثار هنری

در ادامه بیوگرافی امیرمهدی ژوله به آثاری که این هنرمند در قامت نویسنده و بازیگر حضور داشته است می پردازیم.

• کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی – ۱۳۸۳)
• شب‌های برره (مهران مدیری – ۱۳۸۴)
• باغ مظفر (مهران مدیری – ۱۳۸۵)
• زندگی به شرط خنده (مهدی مظلومی – ۱۳۸۵)
• گنج مظفر (نمایش خانگی) (مهران مدیری – ۱۳۸۶)
• مردهزارچهره (مهران مدیری – ۱۳۸۷)
• مرددوهزارچهره (مهران مدیری – ۱۳۸۸)
• قهوه تلخ (نمایش خانگی) (مهران مدیری – ۹۱–۱۳۸۹)
• ویلای من (نمایش خانگی) (مهران مدیری – ۱۳۹۱)
• شوخی کردم (نمایش خانگی) (مهران مدیری – ۱۳۹۲)
• در حاشیه (مهران مدیری – ۱۳۹۳)
• عطسه (نمایش خانگی) (مهران مدیری – ۱۳۹۴)
• در حاشیه ۲ (مهران مدیری – ۱۳۹۴)
• ملاقات با جادوگر (جمشید بهرامیان – ۱۳۹۸)
• خوب، بد، جلف: رادیواکتیو (محسن چگینی – ۱۳۹۹)
• شیشلیک (محمدحسین مهدویان – ۱۳۹۹)
• روزی روزگاری مریخ (پیمان قاسم خانی – ۱۴۰۱)

• نمایش «این دنیا یه کنسرت… به من بدهکاره»
• نمایش اپراتور نسل چهارم (باقر سروش)