بازیکنان ایرانی که از فقر به ثروت رسیدن: برخی از بازیکنان مشهور ایرانی به سادگی و موفقیت امروزه آنان نباید نگاه کرد زیرا برخی با مشکل بی پولی و فقر سرو کله می زدند و راه سختی را تا معروفیت و ثروت پیموده اند. در ادامه سرنوشت برخی از بازیکنان ایرانی مثل خداد عزیزی، علیرضا بیرانوند، مهدی رحمتی، غلامرضا عنایتی، مهدي دغاغله، علي دايي که از فقر به معروفیت و ثروت رسیدند را مشاهده می کنید. با بخش فرهنگ و هنر مجله اینترنتی گفتنی همراه باشید.
این هم جالبه: شوهران واقعی کاترینا کایف و شوهر آخری که حسابی کم سن و ساله+ عکس و بیوگرافی
بازیکنان ایرانی که از فقر به ثروت رسیدن
در ادامه مطلب معرفی بازیکنان ایرانی که از فقر به ثروت رسیدن به شما این چهره های مشهور را معرفی می کنیم و توضیحات لازم را ارائه می دهیم.
علی دایی
علي دايي شهريور 89 و در نشست خبري بعد از بازي پرسپوليس و شاهين بوشهر گفت: «من هيچ زمان يادم نمي‌رود از اردبيل به تهران آمدم؛ دستفروشي مي‌كردم و كارگر بودم. سالم زندگي كردم و خدا به من افتخار داد كه به اينجا برسم.» بعد از اين حرف‌هاي دايي، خبرنگاران بوشهري براي او كف زدند. علی دایی موضوع دستفروشي‌اش را در چند مصاحبه ديگر هم گفته است.
خداداد عزیزی
خداداد عزیزی در گفتگویی عنوان کرد: وقتی ۱۰ ساله بودم با پدرم دور حرم می رفتیم و دستفروشی می کردیم.، من هیچ وقت از گذشته ام فرار نکرده ام ۱۳ سال داشتم که کار بنایی می کردم. با بردارم تابستان ها کار بنایی می کردیم. برادرم البته کار گچ بری با ابزار را خوب بلد بود. خیلی هم برایم سخت بود.
وقتی به ابومسلم رفتم وضع مالی ام بهتر شد، اما دیگر مادرم نبود. عمر مادرم آن قدر کفاف نداد که روزهای خوش را ببیند. روزهایی که دیگر نگران کفش و جوراب پاره نبودیم. نگران خیلی چیزها نبودیم. سال دومی بود که در ابومسلم بازی می کردم. شرایط مالی مان بهتر شده بود اما مادرم دیگر نبود. برایم خیلی سخت بود. با اینکه سنم کم بود اما حسرتی بود که به خوبی آن را حس می کردم.
این هم جالبه: بازیگران سریال پسران برتر از گل بعد از 15 سال چه شکلی شده اند؟
علیرضا بیرانوند
شايد مشهورترين نمونه از اين دست، عليرضا بيرانوند باشد. دروازه‌بان سابق نفت تهران و حال حاضر باشگاه پرسپولیس كه پرتاب‌هاي دستش او را به شهرت جهاني رساند و در ایران با مهار پنالتی کریس رونالدو نیز ماندگار شد، گذشته سختي داشته كه حكايتش را حتي براي برنامه ماه‌عسل هم روايت كرده است. بخشي از سخنان بيرانوند را بخوانيد: «به تیم نوجوانان نفت رفتم. آن تیم خوابگاه نداشت. یک ماه تمام در میدان آزادی می خوابیدم. همه دستفروش های میدان من را می‌شناختند. بعد به خاطر جای خواب به یک پیتزافروشی رفتم. هروز از 5 تا 10 صبح برای‌شان ظرف می‌شستم. در آن مقطع در تیم جوانان هما بودم. مربی‌مان سعید ریاضی یک بار ساعت یک و نیم شب به رستوران آمد. نمی‌خواستم مرا ببیند اما تصادفا دید و برایم گریه کرد و گفت چرا تا به حال درباره کار به او چيزي نگفته‌ام؟ بعد از آن به یک کارواش رفتم. یک بار ماشین علی دایی به آن کارواش آمد اما من نخواستم آن را بشورم. بعد معرفی شدم به شهرداری و هر روز از ساعت 5 در خزانه در حوالی مترو رفتگری کردم. در همه این مدت پدر و مادرم نمی‌دانستند من در تهران کار می کنم.»
غلامرضا عنایتی
شايد باورنكردني باشد، آقاي گل تاريخ ليگ برتر ايران نيز سابقه دستفروشي دارد. رضا عنايتي كه اصلا از دل مسابقات فوتبال كارگري كشف شد و به بالاترين سطح از فوتبال ايران رسيد، نوروز همين امسال در مورد گذشته خودش به خبرگزاري فارس گفته بود: «من آدمی بودم که روزهای سختی را درزندگی پشت سرگذاشتم. در نوجوانی و جوانی هم همینطور. همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم که رضا عنایتی روزگاری در جوار حرم امام رضا جوراب می‌فروخت و دستفروشی می‌کرد يا زمانی هم کارگر فرش‌شویی بود. من از این مراحل به فوتبال رسیدم. من تا آخرین روز عمرم گذشته‌ام را فراموش نمی‌کنم واز خاطرات روزهای بی‌پولی‌ام ابایی ندارم.»
این هم جالبه: مهدی باقربیگی بازیگر قصه های مجید بعد 34 سال!
مهدي دغاغله
مهدي دغاغله بازيكني بود كه در نيم‌فصل دوم ليگ سيزدهم همه چشم‌ها را به خودش خيره كرد. او توانست آقاي گل مسابقات دور برگشت شود و با همين سرمايه به پرسپوليس برسد. دغاغله حتي در پرسپوليس پيراهن شماره هشت علي كريمي را تصاحب كرد، هرچند كه مصدوميت مانع از بروز توانايي‌هايش شد. دغاغله همان روزها در مورد گذشته خودش به سايت ورزش خوزستان گفته بود: «من در یک خانواده کم بضاعت بزرگ شدم. خانه ما در روستای دغاغله قرار داشت. من و برادر دوقلویم عاشق فوتبال بودیم و دوست داشتیم برای حضور در مدارس فوتبال به ورزشگاه تختی اهواز برویم. در سن نوجوانی کار می‌کردیم تا هزینه‌های خودمان را تأمین کنیم. من نان‌هایی که مادرم در تنور منزل روستایی برایم می‌پخت را به خیابان نادری اهواز می‌بردم و به مردم می‌فروختم تا پولی به دست بیاورم. یا مادربزرگم می‌رفت بازار برایم چند کیلو پلاستیک دسته‌دار می‌خرید تا به بازار بروم و پلاستیک دسته‌دار بفروشم.»
ما عربها ی ضرب المثل داریم که میگه
اتعب العب
سختی بکش تا بازی کنی
خداوند نگه دار همه شون باشه
علی دایی قبل از فوتبالیست شدن هم پولدار بود و پدرش تاجر فرش بود
اینها از اولش هم ثروتمند بودند ثروتشون استعداد،عشق رسیدن به هدف،اراده قوی،پشتکار خستگی ناپذیر بوده که با قرار گرفتن در مسیر صحیح خودشون رو به باجه بانکی رسنودن و کارت که همون ویژیگیهای قبل بوده دز باجه تبدیل به اسکناس کردند چیزی که اکثر انسانها دارند ولی زود از شکستها خسته میشن و هیچ وقت به اون باجه برای تبدیل استعدادشون به اسکناس نمیشوند ….
سلام اینها که با تلاش شخصی به ثروت رسیدند لطفا مسولین که از فقر به ثروت رسیدند را هم نام ببرید
خدا کمک همه بکنه
علی دایی فقیرنبوده از بچگی کارکرده،خیلی فرق داره،تیتر الکی نزنید
با خیلی از آقایون ک صحبت میکنم میبینم خیلی سختی کشیدم و سختی اینها در مقابل سختی ما چیزی نبوده ،اما مثل بیرانوند بی خانمان بودنش رو نداشتیم ، من و خیلی های دیگه اگه بی خانمان بمونیم اما بعد ب نون و نوایی برسیم همین شرایط رو تحمل میکنیم ،اینها در مقابل سختی ما چیزی نبوده
سلام.قابل توجه دوستان،پدرآقای علی دایی راننده ماشین سنگین بودن ووضع مالی خوبی داشته وآدم سفره دار ودست به خیری بودن وخانوادشون دررفاه نسبی بزرگ شدن وهمه برادران آقای دائی تحصیل کرده هستن!وچنانچه اگر آقای دائی دستفروشی کرده باشن قطعاجنبه مستقل شدن داشته ولاغیر واینکه بگیم درفقر بزرگ شدن اصلا صحت نداشته وندارد!موفق باشید!
دمشونگرررم
دم همشون گرم
بیرانوند شما فقط از تهران اومدنت گفتی ولی قبلش شوش دانیال بودی به نظرم شوش بگی بهتره
خدا رو شکر انشاالله یه روزیم من بگم منم تونستم و بالا اومدم ب حق الله
خیلی خوبه که کسی با تلاش و پشتکار خودش بجای برسه.
خداوند بیشتر بهتون ببخشه.لیاقت دارین
عالی
آقای سعیدریاضی بیرانوند که گفته بود چرابمن نگفتی چرابعدس بیرانوند سرازکارواش و…درآورد!!!
مطرح شدن در سطح اول ورزش مملکت ثروت ذاتی هست ، ولی علی کریمی می تونست در صدر لیست شما باشه