شما کسی یا کسانی را می‌شناسید که از عکس کارت ملی خودشان راضی باشند؟ احتمالا بعید است. اگر هم باشند تعدادشان بسیار کم است. این معضل به قدری بزرگ و همه‌گیر است که در فضای مجازی و حتی در دورهمی‌های خانوادگی تبدیل به یک ژانر برای شوخی شده است. حتما در اطرافیان شما هم هستند افرادی که تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند کارت ملی خودشان یا تصویر آن را به بقیه نشان بدهند. دلیل اصلی این نارضایتی عمومی از عکس‌های کارت ملی، کیفیت پایین تصاویر است. اگر موفق شده باشید کارت ملی خودتان تحویل بگیرید احتمالا این پروسه را پشت سر گذاشته‌اید.
یک نفر با دوربینی که مشخص نیست چقدر خوب و به‌روز است از شما عکس می‌گیرد و تمام! دیگر اصلا مهم نیست شما از تصویری که ثبت شده و قرار است روی کارت ملی‌تان چاپ شود راضی هستید یا نه. اگر آقا باشید که تنها مساله مهم این است که پیراهن آستین بلند تن‌تان باشد و یقه پیراهن بسته باشد. اگر هم خانم باشید باید بدون آرایش باشید و موی‌تان زیر مقنعه باشد.
دیگر این که صورت‌تان در چه حالتی بوده اهمیتی ندارد. برای همین هم تقریبا هیچ کس از عکس کارت ملی‌اش راضی نیست. نکته این است که حتی اگر دوربین‌های مستقر در مراکز پلیس +۱۰ دوربین‌های خوب و باکیفیتی باشند کسانی که عکس میگیرند تخصصی در عکس گرفتن ندارند. یعنی همان کسی که کار‌های ثبت نام و مشخصات در کامپیوتر را انجام می‌دهد، می‌آید پشت دوربین و تققققق! دکمه شاتر دوربین را می‌زند و خیلی سریع به روی صندلی جلوی کامپیوترش می‌نشیند.
نکته دیگر این که عکس‌های شناسنامه و پاسپورت و … هم به همین شکل گرفته می‌شود! این مساله در فضای مجازی هم به شدت مورد توجه قرار دارد و هر از گاهی برخی افراد به آن اشاره و داغ دلِ بقیه را تازه می‌کنند. مثلا یک کاربر با انتشار عکس کارت ملی خودش نوشت: «این عکاسی بیومتریک که گذاشتن توی دفاتر پیشخوان، رسما گند زده توی عکس تمام کارت‌های هویتی اعم از کارت ملی و شناسنامه و پاسپورت! آخه … مگه من این شکلی‌ام که این عکس داغون رو گذاشتی رو پاسپورت ما؟ هر چی هم بهش میگی دوباره بگیر می‌گه آقا این عکس برای زیبایی نیست کارکرد دیگه‌ای داره؟!»
یک نفر دیگر هم گویا همین‌قدر از وضعیت ناراضی بوده: هفته قبل رفتم جهت انگشت نگاری و ویزام. عکس یادم رفته بود. ازم ۱۰ یورو گرفتن. یه عکس خیلی خیلی خیلی ناجور گرفت. طرف نه دوربین رو تنظیم کرد نه ارتفاع نه نور، نه عکس رو بهم نشون داد. همونو چاپ کرد داد! تا حالا برای یه عکس اینقدر عصبی نشده بودم.»
یک نفر هم واکنشی نشان داده که شوخی به نظر می‌رسد، اما خودش نوشته بدون اغراق: «بدون اغراق یکی از دلایل اصلی مهاجرتم همین عکس کارت ملیم بوده!»
این هم نظر یکی از معدود افرادی که از این ماجرا راضی به نظر می‌رسد. البته دلیلش هم جالب است: «اتفاقا خوبه. باعث می‌شه ما معمولیا بهتر دیده بشیم. الان شما بعضیارو ببینی بعد عکس کارت ملی یا دانشجوییش رو ببینی از خنده روده‌بر می‌شه ما معمولیا، ولی نه.»
این هم اتفاقی که احتمالا برای یک خانم افتاده: «عکس کارت ملی من یه چیزی داغون‌تر از اینه و من مجبور شدم اینو برای کارفرمام که خیلی باهاش رودروایسی دارم بفرستم.»
یک نفر هم نوشته انگار عمدی در گرفتنِ عکس‌های بد وجود دارد: خیلیییی مزخرفهههههه این کارشون! یادمه با یکی از بچه‌ها شرط بندی کرده بودیم سر اینکه ریشامونو حتی خط هم نندازیم و یه مدت بذاریم همینجور باشه. رفتم برا کارت ملی با یه پیراهن فوق گشاد زشت. خانومه گفت بشین عکس بگیرم، گفتم چی؟ گفت بشین عکس بگیرم. گفتم بابا جان من عکس همرامه. گفت نه! و اینگونه شد که عکس کارت ملیم با طالبان در رقابته…»
و، اما آخرین نفر که انگار تجربه بسیار متفاوتی داشته و به شدت راضی است: «در همین راستا عرضم به خدمتتون وقتی اینجا رفتم برای گواهینامه خانومه خوش‌برخورد نه تنها چند بار عکس گرفت هی خودش ژست هم پیشنهاد می‌داد! من می‌گفتم مگه مهمه چجوری بیفته؟ اون می‌گفت قراره سال‌ها عکس مدرک هویتیت باشه. باید خوشگل‌ترین حالتت باشه.»
واله فکر کنم آقایون مسئول مردم را به چشم مجرم میبینند که عکسهایی را برروی کارت ملی یا گواهینامه میگذارند دقیا همون عکسهایی هست که از زندانیان مجرم میگیرند کلا از زیبایی تنفر دارند.