جوان‌سازی چهره: امروزه یکی از دغدغه‌های مهم بشریت، دستیابی به روش‌های جوان‌سازی و جوان‌شدن است و روزی نیست که متخصصان پوست و مو با بیمارانی مواجه نشوند که علت اصلی مراجعه‌شان، دریافت دارویی برای بهبود وضعیت پوست صورت، گردن یا دست برای داشتن پوستی جوان‌تر و چین وچروک‌های کمتر نباشد.
با پیشرفت علم و تکنولوژی، امروزه راه‌های فراوانی برای دستیابی به این امر وجود دارد؛ از کِرِمهای حاوی سلول‌های بنیادین و جوان‌کننده پوست گرفته تا روش‌های بسیار مدرن جراحی پلاستیک، همگی سعی در جوان‌تر کردن پوست فرد، به‌رغم افزایش سن شناسنامه‌ای او، دارند.
روش‌های جوان‌سازی چهره
۱ کِرِم‌ها و لوسیون‌ها
جوان‌سازی چهره: از جمله رتینوییدها، اسیدهای میوه، ماتریکسیل، ضدآفتاب‌ها، کِرِمهای حاوی استروژن گیاهی و بالاخره کِرِم‌ها و لوسیون‌های حاوی ویتامین‌های مختلف به خصوص ویتامین‌های C و E.
رتینوییدهای موضعی مانند ترتینویین از دیرباز در درمان بیماری‌های مختلف پوستی مانند آکنه (جوش غرور جوانی) کاربرد داشته‌اند و همچنین در درمان آسیب‌های پوستی ناشی از نور آفتاب و نیز پیری پوست ناشی از افزایش سن به کار می‌رفته‌اند. این نوع کِرِم‌ها و اسیدهای میوه مانند آلفاهیدروکسی اسیدها به دلیل لایه‌برداری پوست، تحریک‌پذیری آن را در برابر نور‌آفتاب افزایش می‌دهند و بنابراین افراد باید برای حصول نتایج مطلوب استفاده صحیح از ضدآفتاب را مدنظر قرار دهند.
امروزه برخی مواد در کِرِمهای جوان‌کننده به‌کار می‌رود که ادعای تحریک کلاژن‌سازی پوست را دارند؛ مانند ماتریکسیل که در بسیاری از کِرِمهای جوان‌کننده پوست (ضدپیری) وجود دارد.
ویتامین‌های C و E نیز آثار اثبات‌شده‌ای در مقابله با رادیکال‌های آزاد و آسیب‌های پوستی ناشی از نور آفتاب دارند و نه تنها مصرف خوراکی آنها برای پوست مفید است؛ بلکه مصرف موضعی آنها در پیشگیری از پیری پوست کاربرد دارد.
استروژن گیاهی (فیتواستروژن) مانند استروژن سویا نیز اثر قابل‌قبولی در پوست‌های محروم شده از هورمون‌های زنانه در خانم‌های یائسه و جوان‌سازی پوست داشته و ردپای آنها را در بسیاری از کِرِمهای ضدپیری مخصوص سنین یائسگی خواهیم دید.
۲ روش‌های مکانیکی سایش
جوان‌سازی چهره: کیسه کشیدن به عنوان راهی برای لایه‌برداری پوست صورت و بدن مطرح بوده است. استفاده از کیسه و سفیدآب در حمام‌های عمومی قدیم برای پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها یک عادت بوده است. امروزه نیز همچنان عده‌ای عادت کیسه کشیدن را حفظ کرده‌اند که باید گفت آنها به ارزان‌ترین راه جوان نگاه داشتن پوست دست یافته‌اند؛ چرا که بسیاری از دستگاه‌های امروزی، مثل میکرودرم ابریشن، از مکانیسمی شبیه کیسه‌کشیدن و سفیدآب برای جوان‌سازی پوست استفاده می‌کنند. در این روش، کریستال‌های اکسید آلومینیوم با فشار روی پوست پاشیده می‌شود و توسط همین دستگاه مجددا تحت مکش قرار می‌گیرد.
این پاشیدن با فشار کریستال‌هایی مثل اکسید آلومینیوم همراه با فشار منفی به وجود آمده توسط این دستگاه به پوست باعث لایه‌برداری پوست و تحریک کلاژن‌سازی پوست می‌شود. این روش همچنین به افزایش نفوذ داروهای موضعی توسط بیمار نیز کمک شایسته‌ای می‌کند.
۳ روش‌های شیمیایی موضعی لایه‌برداری شیمیایی پوست
جوان‌سازی چهره: توسط اسید میوه با اسید تری‌کلرواستیک از روش‌های قدیمی برای جوان‌سازی پوست به شمار می‌رود. اگرچه از زمانی که لیزرهای مختلف وارد بازار شده‌اند، استفاده از این لایه‌بردار‌های شیمیایی توسط متخصصان پوست کمتر شده است اما این روش همچنان طرفدارهای زیادی دارد و با استفاده خردمندانه ازآنها می‌توان نتایج خوبی رسید.
۴ داروهای خوراکی
جوان‌سازی چهره: امروزه داروهای متعددی در داروخانه‌ها وجود دارند که ادعا می‌کنند با مصرف آنها فرد از پوست شاداب‌تر و جوان‌تری برخوردار خواهد شد. بیماران نیز با مصرف این قرصهای جوانی نتایج مختلفی را ذکر می‌کنند. عده‌ای از بهبود رطوبت پوست احساس رضایت می‌کنند و عده‌ای دیگر از سفت‌تر شدن پوست رضایت دارند. در حقیقت، این قرصهای جوانی از مواد آنتی‌اکسیدان مختلف بهره می‌گیرند.
به عنوان نمونه، یکی از مواد مهم موجود در این اکسیرهای جوانی لیکوپن گوجه‌فرنگی است. خاصیت ضدرادیکال آزاد لیکوپن (عصاره گوجه‌فرنگی رسیده) ۱۰ برابر بیشتر از ویتامینE است.
همین‌طور در این قرص‌ها اغلب از عصاره هسته انگور استفاده می‌شود که مطالعه‌های علمی نشان داده که ماده موثر موجود در آن ۵۰ برابر قوی‌تر از ویتامینE است. عصاره هسته انگور همراه با ویتامین C موجب خنثی شدن آنزیم‌های تخریب‌کننده پوست می‌شود و به این ترتیب از پیری
زودرس جلوگیری می‌کند. در این قرصهای جوانی و ضدچروک ویتامین C نیز جایگاه ویژه‌ای دارد.
همچنین در اغلب این قرص‌ها از کمپلکس‌های دریایی شامل جلبک‌های دریایی و ماهی نیز استفاده می‌شود و بنابراین اگر فردی به گوجه‌فرنگی یا ماهی آلرژی دارد، نباید از این اکسیرهای جوانی مصرف کند. برخی از قرصهای ضدپیری حاوی سلنیوم، بتاکاروتن و فیبر هستند.
مطالعه‌های متعددی توسط کمپانی‌های سازنده این قرصهای ضدپیری انجام شده و آنها ادعا دارند که با مصرف این داروها، رطوبت پوست و نیز میزان کلاژن‌سازی آن افزایش می‌یابد و حتی ادعا دارند که لکه‌های پوستی نیز کاهش می‌یابد.
اما واقعیت این است که مطالعه‌های کاملا دقیق و علمی که این موضوع را ثابت کند، هنوز کافی نیست. افرادی که از نظر مالی برایشان مقدور است و دغدغه پیشگیری از پیری دارند، می‌توانند از این قرص‌ها به مدت ۳ ماه استفاده کنند و سپس خودشان ارزیابی کنند که آیا وضعیت پوستشان تغییر کرده یا نه. برای حصول اطمینان از این موضوع، امروزه دستگاه‌های آنالیزکننده بسیار دقیقی وجود دارد که افراد می‌توانند وضعیت پوست خود را از نظر رطوبت و میزان کلاژن و الاستین قبل و بعد از مصرف این قرص‌ها مقایسه کنند.
