فرزانه کابلی مامان علی کوچولو بعد از 25 سال و رقاصه شدن در آمریکا + عکس
فرزانه کابلی در نقش مادر علی کوچولو یکی از خاطره انگیزترین قسمت های کودکی بچه های دهه شصت است. تغییر چهره مادر علی کوچولو را بعد از 25 سال ببینید. در بخش فرهنگ و هنر از سری مطالب هنرمندان بیوگرافی فرزانه کابلی بازیگر نقش مادر علی کوچولو و تصاویری جدید از او و همسرش را مشاهده کنید. با مجله گفتنی همراه باشید.
این هم جالبه: عکس های مانکنی کیمیا علیزاده در مجله مد آمریکایی خبرساز شد!
بیوگرافی فرزانه کابلی بازیگر نقش مادر علی کوچولو
فرزانه کابلی (زاده ۱۲ اردیبهشت ۱۳۲۸ در تهران) بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران است. هادی مرزبان بازیگر و کارگردان تئاتر، همسر اوست و علیاصغر گرمسیری بازیگر قدیمی تئاتر و سینما، دایی وی بود.
خانواده فرزانه کابلی
فرزانه کابلی متولد ۱۳۲۸ در تهران است. پدر و مادرش هر دو نوازنده بودند. از کودکی همواره علاقه زیادی به رقص و بازیگری نشان میداد و در مدرسه هم این فعالیتها را دنبال کرد. او دوره باله در وزارت فرهنگ و هنر گذراند. همچنین در دوران دبیرستان به مدت ۴ سال قهرمان پرش ارتفاع دورهٔ اول دبیرستانهای تهران شد.
این هم جالبه: جیسون استاتهام کنار زن کم سن و سال و قد بلندش چقدر کوتوله هست!+ عکس فرزندانش
رقص و فرزانه کابلی
کابلی در هنرستان ملی فولکلور ایران گرایش رقصهای ملی و محلی خواند و بسیاری از رقصهای ایران را آنجا آموخت و اجرا کرد. در طول این دوره و مدتها پس از آن برای طرفداران هنر در ایران و کشورهای دیگر رقصهای محلی و سنتی ایرانی چون «تربت جام»، «کردی»، «بجنوردی»، «کهگیلویه و بویراحمد»، «آذری»، «بلوچی»، «سیستانی»، «ترکمن»، «گیلانی»، «مازندرانی»، «شوشتری» و همچنین رقصهای کلاسیکی چون «هفتپیکر» «نظامی»، «چهلستون» و «ضرب و زنگوله» را اجرا کرد. وی همچنین جز گروه پنج نفره رقصهای محلی بود که برای که برای جشنهای ۲۵۰۰ ساله انتخاب شد و در آن جشن در مقابل پادشاهان و رؤسای کشورهای مدعو سولو (تک نفره) رقصید.
خانم کابلی از شاگردان رابرت دووارن رقصنده بلژیکی بریتانیایی است که بیش از ۱۱ سال در ایران زندگی کرد و رقصهای محلی ایران گرد آورد. مهرداد پهلبد، وزیر فرهنگ وقت، فرزانه کابلی را ستاره رقصهای محلی ایران نامید. او از جمله رقصندگانی بود که بر صحنه تالار نوساز رودکی رقصید.
فرزانه کابلی و شروع تئاتر و سینما
پس از انقلاب ایران، فرزانه کابلی فعالیتهایش را در سینما و تئاتر آغاز کرد. وی که در سال ۱۳۴۶ به استخدام وزارت فرهنگ و هنر وقت درآمده بود، در سال ۱۳۵۷ به استخدام ادارهٔ تئاتر درآمد. اولین نمایش تئاتر وی «همه پسران من» اثر آرتور میلر به کارگردانی اکبر زنجانپور بود. اولین حضور تلویزیونی وی «ستارخان» به کارگردانی جهانگیر الماسی بود.
او در این نمایش با بازیگرانی چون خسرو شکیبایی، هادی مرزبان و ثریا قاسمی همبازی بود. فعالیت سینماییاش را در سال ۱۳۶۳ با فیلم صاعقه به کارگردانی ضیاءالدین دری آغاز کرد. دومین بازی وی در یک فیلم سینمایی مربوط به فیلم تنوره دیو به کارگردانی داریوش عیاری بود. وی در اواسط دهه ۶۰ در سریال علی کوچولو به کارگردانی امیر حسین قهرایی که از شبکه دوم سیمای جمهوری اسلامی پخش شد در نقش مادر علی کوچولو ظاهر شد.
کابلی علاوه بر بازی در تئاتر و سینما و طراحی رقص به اجرای رقصهایی هم تنها برای تماشاگران زن پرداخت. انتشار فیلمی از یکی از کلاسهای رقص وی در سال ۱۳۷۴ زمینه کنارهگیری او از عرصه هنر شد و وی از همان زمان به مدت چندسالی به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا به آموزش مدرن رقص پرداخت.
فرزانه کابلی در تئاتر
همه پسران من (اکبر زنجانپور) تهران، تالار سنگلج؛ ۱۳۵۹ (بازیگر و رقصپرداز)
فراری (فرهاد مجدآبادی) تهران، اداره تئاتر، خانه نمایش؛ ۱۳۶۱ (بازیگر)
شاهزاده و گدا (هادی مرزبان) تهران، تئاتر شهر، تالار اصلی؛ ۱۳۶۵ (بازیگر)
نسیمی (هرمز هدایت)؛۱۳۶۵ (بازیگر)
تبعه دست دوم (منیژه محامدی) تهران، تئاتر شهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۶۵ (بازیگر و رقصپرداز)
پرستوها (سعید امیرسلیمانی) تهران، تئاتر شهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۷ (بازیگر و رقصپرداز)
آهسته با گل سرخ (هادی مرزبان) تهران، تئاتر شهر، تلار اصلی؛ ۱۳۶۷ (بازیگر)
پرواز بر فراز آشیانه فاخته (منیژه محامدی) تهران، تئاتر شهر، تالار اصلی؛ ۱۳۶۸ (بازیگر)
هاملت با سالاد فصل (هادی مرزبان) تهران، تئاتر شهر، تالار اصلی؛ ۱۳۶۹ (بازیگر)
تنبور نواز (هادی مرزبان) تهران، تئاتر شهر، تالار اصلی؛۱۳۷۲ (بازیگر و رقصپرداز)
آمیز قلمدون (هادی مرزبان) تهران، تئاتر شهر، تالار اصلی ؛۱۳۷۶ (بازیگر و رقصپرداز)
شب روی سنگفرش خیس (هادی مرزبان) تهران، تالار اصلی؛ ۱۳۷۸ (بازیگر و رقصپرداز)
حماسه انقلاب سنگ تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۷۹ (کارگردان)
باغ شبنمای ما (هادی مرزبان) تهران، تئاتر شهر، تالار اصلی؛ ۱۳۸۰ (بازیگر)
میر عشق (هادی مرزبان) تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۸۰ (بازیگر و رقصپرداز)
سیمرغ (هادی مرزبان) تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۸۱ (بازیگر و رقصپرداز)
خاطرات هنرپیشه نقش دوم (هادی مرزبان) تهران، تالار سنگلج؛ ۱۳۸۲ (بازیگر)
حماسه انقلاب سنگ (هادی مرزبان) تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۸۲ (بازیگر و رقصپرداز)
جشنواره آیین تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۸۲ (بازیگر و کارگردان)
نوبت دیوانگی (هادی مرزبان) تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۸۳ (بازیگر و رقصپرداز)
ملودی شهربارانی (هادی مرزبان) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی؛ ۱۳۸۴ (بازیگر)
پائین گذر سقاخانه (هادی مرزبان) تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۸۵ (رقصپرداز)
لبخند با شکوه آقای گیل (هادی مرزبان) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۸۶ (بازیگر)
هاملت با سالاد فصل (هادی مرزبان)؛ ۱۳۸۸ (بازیگر)
فرزانه کابلی در تلویزیون
سال | نام | سمت | کارگردان |
۱۳۷۳ | تلهتئاتر «آمیز قلمدون» | بازیگر | هادی مرزبان |
۱۳۷۳ | همه وصیت من | بازیگر | خسرو ملکان |
۱۳۷۰ | روزهای برفی | بازیگر | مجید جوانمرد |
۱۳۶۸ | پسرعموها | بازیگر | جواد کهنمویی |
۱۳۶۶–۱۳۶۸ | با سلسله حکمت | بازیگر | اکبر خواجویی |
سیروس مقدم | |||
مرتضی جعفری | |||
۱۳۶۴ | علی کوچولو | بازیگر | امیرحسین قهرایی |
۱۳۶۳–۱۳۶۴ | امیرکبیر | بازیگر | سعید نیکپور |
۱۳۶۳ | سربداران | بازیگر | محمدعلی نجفی |
۱۳۶۳ | باغ قصه | بازیگر | گلناز افضل |
۱۳۶۱ | همشهری | بازیگر | جهانگیر الماسی |
سیاوش طهمورث | |||
۱۳۵۸ | ستارخان | بازیگر | جهانگیر کمالی |
فرزانه کابلی در سینما
سال | نام | سمت | کارگردان |
۱۳۸۵ | بچههای ابدی | بازیگر | پوران درخشنده |
۱۳۸۵ | مادرزن سلام | بازیگر | خسرو ملکان |
۱۳۷۴ | خواهران غریب | رقصپرداز | کیومرث پوراحمد |
۱۳۷۴ | طالع سعد | بازیگر و رقصپرداز | مهستی بدیعی |
۱۳۷۳ | سمفونی تهران | بازیگر و رقصپرداز | رسول صدرعاملی |
۱۳۷۰ | برخورد | بازیگر | سیروس الوند |
۱۳۷۰ | افسانه شهر لاجوردی | رقصپرداز | محمدعلی نجفی |
۱۳۶۹ | چون ابر در بهاران | بازیگر | سعید امیرسلیمانی |
۱۳۶۹ | رنو تهران – ۲۹ | بازیگر | سیامک شایقی |
۱۳۶۸ | دستمزد | بازیگر | مجید جوانمرد |
۱۳۶۸ | کاکلی | بازیگر | فریال بهزاد |
۱۳۶۷ | در مسیر تندباد | بازیگر | مسعود جعفری جوزانی |
۱۳۶۶ | شیرک | بازیگر | داریوش مهرجویی |
۱۳۶۶ | مار | بازیگر | مجید جوانمرد |
۱۳۶۵ | شبح کژدم | بازیگر | کیانوش عیاری |
۱۳۶۵ | کنار برکهها | بازیگر | یدالهگ نوعصری |
۱۳۶۴ | تنوره دیو | بازیگر | کیانوش عیاری |
۱۳۶۴ | مردی که موش شد | بازیگر | احمد بخشی |
۱۳۶۳ | صاعقه | بازیگر | سید ضیاءالدین دری |
اگر رقص نبود چه؟ چکار میکردید؟
میمردم. بدون آن نمیتوانم حتی اگر سی متر زیرزمین فرو بروم باز هم در سکوت میرقصم. اتفاقاً در سکوت هم رقصیدهام. من دارم سعی خودم را میکنم. اگر اسمش حرکات موزون است. اگر رقص است. اگر «وشتن» است که در فارسی قدیم بهش میگویند. اگر به قول پدرم اسمش جفتک چارکش است من باید این کار را بکنم.
نظر خانم کابلی در مورد لباس محلی
سعی میکنم همیشه حرکات مختلف مناطق ایران را به مخاطب نشان دهم؛ زیرا مخاطب با این حرکات و نوع موسیقی و سازها بسیار بیگانه است. سعی کردم این حرکات را به شکل درستش، مطابق آنچه که در حال اجرا در همان منطقه در گذشته و حال بودهاست نشان دهم.
دیگر لباسهای سنتی و محلی حتی در خود این مناطق نیز کمتر پیدا میشود چون مردم از چیزهای سنتی استفاده نمیکنند، اغلب چیزها از چین میآید! مثل جانم از این لباسها مراقبت میکنم، تا سالم بمانند.
حرکات، موسیقی، لباس و رنگ سرمایهٔ مملکت است و نباید از بین برود.