زهرا اویسی سارای خانه ما: زهرا اویسی متولد ۳ اسفند ۱۳۶۲ در تهران، بازیگر است. فارغ التحصیل لیسانس رشته حقوق است، او فرزند بازیگر زن پیشکوست زهره صفوی است، او سه برادر و سه خواهر دارد. بازی او در نقش سارا در سریال خانه ما بسیار خاطره انگیز است. در بخش فرهنگ و هنر از سری مطالب هنرمندان بیوگرافی زهرا اویسی و عکس های جدیدش را مشاهده کنید. با مجله گفتنی همراه باشید.
این هم جالبه: عکس های شیلا خداداد قبل از ازدواج با دکتر سرکارات و عمل بینی+ ماجرای آمریکایی شدنش!
سریال خانه ما
خانه ما نام مجموعه تلویزیونی به نویسندگی پیمان قاسم‌خانی و شادمهر راستین و به کارگردانی مسعود کرامتی است که در سال ۱۳۷۹ از شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی ایران در ۲۶ قسمت پخش شد. شبکه آی‌فیلم نیز در چند نوبت از جمله خرداد ۱۳۹۳، مرداد ۱۳۹۶ و مهر ۱۴۰۱ اقدام به پخش مجدد این سریال کرد.
این هم جالبه: دمت اوزدمیر بازیگر ترکیه از زندگی در فقر تا مانکن شدن+ عکس های مدلینگ!
داستان سریال خانه ما
در این مجموعه رضا بابک (در نقش فرهاد تهرانی، پدر خانواده)، گوهر خیراندیش (در نقش آذر، مادر خانواده)، وحید رهبانی (در نقش نیما)، زهرا اویسی (در نقش سارا)، مانی نوری (در نقش پویا) و کیمیا ذوالفقاری (در نقش آیدا) به ایفای نقش پرداخته‌اند.
در بخش‌هایی از سریال نیز بازیگران مهمان به تناسب داستان به مجموعه اضافه می‌شوند. فرهاد تهرانی یک استاد فیزیک و عضو هیئت علمی یک دانشگاه است. نیما عشق فوتبال و پویا پسر باهوش ولی درس‌نخوان و شیطان خانواده است.
آیدا نیز کودک ۵٫۵ سالهٔ بامزه و باهوش ولی ساده‌باور است که معمولاً توسط پویا دست انداخته می‌شود. سارا اقتصادی و گاه خسیس و علاقه‌مند به فیلم‌سازی است.
آذر مادر خانواده به گل و گیاه علاقه دارد. در قسمت‌های ابتدایی پدربزرگ خانواده نیز حضور دارد که در قسمت‌های بعدی به بهانهٔ سفر به اهواز حذف می‌شود و در چند قسمت مانده به آخر نقش محدودی ایفا می‌کند. داستان از خرید خانه توسط پدر آغاز می‌شود.
شروع فعالیت هنری
زمانی که ۶ سال داشتم مادر سر یک سریال به کارگردانی محمد حسن زاده بود، من در عالم بچگی داشتم استایل و راه رفتن مامان را تمرین می کردم که مرحوم جعفر بزرگی توجه شان به من جلب شد و دیگران را صدا کردن همان شد که آقای حسن زاده از من تست گرفت و بازیگر شدم.
این هم جالبه: بازیگر افغانستانی زخم کاری: زندگی در قم قبل معروف شدنش!+ عکس
ماجرای شهرت
در سن ۱۱ سالگی بود که با بازی در فیلم سینمایی کیمیا در سال ۷۳ به کارگردانی احمدرضا درویش، بازی در کنار بازیگران بنامی چون خسرو شکیبایی و بیتا فرهی را تجربه کرد و شناخته شد زهرا ویسی نوه میراحمد صفوی، کارگردان تاتر نیز می باشد.
داشتن خانواده ای هنرمند
وی فرزند زهره صفوی بازیگر زن ایرانی است. ما ۳ برادر و ۴ خواهر هستیم، ولی غیر از من تنها یکی ازخواهرانم میترا که البته در فضای سینما به نام ماندانا اویسی شناخته می شود چهره پردازی سینما را تجربه کرده و مدتی هم تهیه کننده بود.
این هم جالبه: بازیگر زن جن زیبا و عکس های مانکنی در ترکیه!
بازیگری تا کار در دفتر حقوقی
وقتی دیپلم گرفتم سریال های خوبی مثل خط قرمز، خانه ما، اگه بابام زنده بود و … به من پیشنهاد شد که در زمان خودشان قابل توجه بودند، ولی باعث شد من از تحصیل عقب بمانم. بعد از آن هم تصمیم گرفتم جدا از فضای بازیگری یک شغل داشته باشم و سینما را به عنوان یک کار تفننی پیش بگیرم با تشویق خواهرم که وکیل پایه یک است، رشته حقوق را انتخاب کردم و در حال حاضر دفتر ایشان می باشم.
ازدواج
اطلاعاتی در مورد ازدواج و همسر وی رسانه ای نشده است.
نسبت فامیلی با فتحعلی اویسی؟
من دختر خانم زهره صفوی بازیگر هستم و با آقای فتحعلی اویسی هیچ نسبت فامیلی ندارم، اگر چه بسیار دوستشان دارم. بعضی نوشته بودند مادرم همسر آقای فتحعلی اویسی است و برای ما یک خانواده جدید ساخته بودند که باعث حاشیه هایی شده بود. ایشان هم بارها اعلام کردند که من دخترشان نیستم.
بازیگران مورد علاقه
از بازیگرها به نظرم هر بازیگری سبک و سیاق و ویژگی های خودش رو داره ولی فاطمه معتمدآریا، رویا نونهالی، گلاب آدینه، لیلا حاتمی بازیگران مورد علاقه من هستند و کارهای درخشانشون رو می بینم.
فیلم های سینمایی
- لبه تیغ (جمال شورجه، ۱۳۷۱)
- حسرت (۱۳۷۳)
- کیمیا (احمد رضا درویش، ۱۳۷۳)
- مرضیه (اسفندیار شهیدی، ۱۳۷۳)
- ماه پیشونی (جواد ارشاد، ۱۳۷۴)
- تنها (علی قوی تن، ۱۳۷۶)
- شور زندگی (فریال بهزاد، ۱۳۷۷)
- همسفر (مجموعه – یک قسمت – قاسم جعفری، ۱۳۷۹)
- مثلث آبی (هادی صابر ساختهٔ سال ۱۳۷۸)
- اشک و سکوت ( اصغر نصیری سال ۱۳۹۰ )
فیلم های تلویزیونی
- خانه روباه (۱۳۸۸)
- دزدی که برای شام آمد (۱۳۹۲)
- پارسا و رویا (۱۳۹۲)
مجموعه های تلویزیونی
- خانه من کجاست ؟ (محمد حسن‌زاده، ۱۳۷۱)
- خانه ما (مسعود کرامتی، ۱۳۷۸)
- خط قرمز (قاسم جعفری، ۱۳۸۰)
- ورود ممنوع، ممنوع (مهران غفوریان، ۱۳۸۲)
- اگه بابام زنده بود (همایون اسعدیان، ۱۳۸۳)
- ساده مثل نامه (پرستو شامحمدی، ۱۳۹۲)
- برابر با اصل (سید جلال الدین دری ، ۱۳۹۳)
