چگونه ایالات متحده می تواند صلح را به اوکراین بیاورد؟

در 21 آوریل، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، از ارسال محموله های جدید تسلیحات به اوکراین خبر داد. این هزینه برای مالیات دهندگان آمریکایی 800 میلیون دلار خواهد بود. در 25 آوریل، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه و لوید آستین، وزیر دفاع، بیش از 300 میلیون دلار کمک نظامی بیشتر اعلام کردند. ایالات متحده در حال حاضر از زمان حمله روسیه به اوکراین، 3.7 میلیارد دلار برای تسلیحات برای اوکراین هزینه کرده است و مجموع کمک های نظامی ایالات متحده به اوکراین از سال 2014 به حدود 6.4 میلیارد دلار رسیده است.
در بخش تازه ها از مجله گفتنی به تحلیل این موضوع پرداخته ایم، تا پایان همراه ما باشید.
اولویت اصلی حملات هوایی روسیه در اوکراین، نابود کردن هر چه بیشتر این سلاحها قبل از رسیدن به خط مقدم جنگ بوده است. بنابراین، مشخص نیست که این محموله های تسلیحات عظیم واقعاً چقدر از نظر نظامی مؤثر هستند. بخش دیگر «حمایت» آمریکا از اوکراین، تحریمهای اقتصادی و مالی علیه روسیه است که اثربخشی آن نیز بسیار نامشخص است.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، در سفر به مسکو و کیف تلاش می کند تا مذاکرات را برای آتش بس و توافق صلح آغاز کند. از آنجایی که امیدها برای مذاکرات صلح اولیه در بلاروس و ترکیه در موجی از تشدید تنش نظامی، لفاظی های خصمانه و اتهامات سیاسی شده جنایات جنگی از بین رفته است، ماموریت گوترش اکنون ممکن است بهترین امید برای صلح در اوکراین باشد.
این الگوی امیدهای اولیه برای یک راه حل دیپلماتیک که به سرعت توسط یک روان پریشی جنگی از بین می رود، غیرعادی نیست. دادههای مربوط به نحوه پایان جنگها از طریق برنامه دادههای درگیری اوپسالا (UCDP) به وضوح نشان میدهد که ماه اول جنگ بهترین فرصت را برای توافق صلح با مذاکره فراهم میکند. این پنجره اکنون برای اوکراین سپری شده است.
تجزیه و تحلیل داده های UCDP توسط مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS) نشان داد که 44 درصد از جنگ هایی که در عرض یک ماه به پایان می رسند، به جای شکست قاطع هر یک از طرفین، با آتش بس و توافق صلح پایان می یابند. این درصد در جنگ هایی که بین یک ماه تا یک سال طول می کشد به 24 درصد کاهش می یابد. هنگامی که جنگ ها به سال دوم ادامه می دهند، حتی سخت تر می شوند و معمولاً بیش از ده سال طول می کشند.
بنجامین جنسن، همکار CSIS، که دادههای UCDP را تجزیه و تحلیل کرد، نتیجه گرفت: «زمان دیپلماسی اکنون فرا رسیده است. هر چه جنگ بیشتر طول بکشد بدون امتیازات هر دو طرف، احتمال افزایش آن به یک درگیری طولانیمدت بیشتر میشود… علاوه بر مجازات، مقامات روسی به یک فضای دیپلماتیک مناسب نیاز دارند که نگرانیهای همه طرفها را برطرف کند.»
برای موفقیت، دیپلماسی منتهی به توافق صلح باید دارای پنج شرط اساسی باشد :
اول، همه طرفها باید از توافقنامه صلح مزایایی بهدست آورند که بیشتر از آنچه فکر میکنند با جنگ به دست میآورند.
مقامات ایالات متحده و متحدانش در حال راه اندازی یک جنگ اطلاعاتی برای ترویج این ایده هستند که روسیه در حال شکست دادن جنگ است و اوکراین می تواند روسیه را از نظر نظامی شکست دهد ، حتی اگر برخی از مقامات اعتراف کنند که چنین جنگی می تواند چندین سال طول بکشد.
در واقع، هیچ یک از طرفین از یک جنگ طولانی که ماه ها یا سال ها طول بکشد سودی نخواهد برد. زندگی میلیون ها اوکراینی ویران خواهد شد. روس ها با شبح یک باتلاق نظامی دیگر به سبک افغانستان روبرو هستند، همانطور که اتحاد جماهیر شوروی و اخیراً ایالات متحده در افغانستان تجربه کردند.
در اوکراین، خطوط اساسی یک توافقنامه صلح از قبل وجود دارد. آنها چهارگانه هستند. اول، نیروهای روسیه از اوکراین خارج می شوند. دوم، اوکراین وعده بی طرفی می دهد و به یک کشور حائل مستقل بین ناتو و روسیه تبدیل می شود. سوم، همه اوکراینیها از حق تعیین سرنوشت برخوردارند، از جمله کسانی که در کریمه و دونباس هستند. در نهایت، همه طرف ها یک توافقنامه امنیتی منطقه ای منعقد می کنند که از همه محافظت می کند و از جنگ های جدید جلوگیری می کند.