دوستی جغد با پنگوئن عروسکی: در داستانی دلچسب، جغدی که از دست دادن جفتش افسرده شده است، منبع آرامش غیرمنتظره ای را کشف می کند، یک اسباب بازی پنگوئن پر شده.
این جغد انباری در کنار جاده ای در استرالیا در کنار شریک بی جان خود که قربانی یک حادثه رانندگی دلخراش بود، پیدا شد. همانطور که کارن لجر، نجات دهنده حیات وحش و هماهنگ کننده پرندگان پورت مک کواری برای پرورش و کمک به حیات وحش نیازمند کمک (FAWNA) به ABC استرالیا توضیح داد، رفتار جغد در حالی که از نظر جسمی آسیب ندیده بود، اندوه عمیقی را نشان داد.
شاید بپسندید: یکی از نمادهای سلتی را انتخاب کنید تا در مورد قدرت درونی خود بیشتر بدانید
به دلیل تک همسری مادام العمر، مهجوریت جغد محسوس بود. لجر اظهار داشت: “از نظر جسمی هیچ مشکلی برای او وجود نداشت، اما به دلیل اینکه این نوع جغد به طور مادام العمر با هم جفت می شوند، او بسیار افسرده بود.” او که مصمم به کمک بود، به دنبال راه حلی برای کاهش ناراحتی جغد بود.
وقتی لجر یک اسباب‌بازی پنگوئن را که تقریباً به اندازه جغد بود، به عنوان همراه جغد معرفی کرد، فکر چنین روزی را هم نمی کرد. چون دوستی عجیبی بین جغد و پنگوئن عروسکی شکل گرفت و باعث شد جغد به تدریج از تنهایی خود بیرون بیاید.
لجر گفت: «بعد از چند روز، او شروع به درخشندگی و باز کردن چشمانش کرد. او به نقطه ای برگشت که به اندازه کافی خوب بود که آزاد شود.»
این حادثه دلگرم کننده تنها یکی از بسیاری از رویکردهای نوآورانه ای است که لجر در طول سال ها در مراقبت از موجودات پرندگان نجات یافته توسط FAWNA به کار گرفته است. او تاکید کرد: “شما باید خارج از تفکر محیطی خود فکر کنید، فقط به آنچه دارید نگاه کنید و سازگار شوید.”
چالش قابل توجه دیگر لجر مربوط به حواصیل صورت سفیدی با نام مستعار محبت آمیز Herriot بود که توانایی راه رفتن را از دست داده بود. لجر به این فکر کرد که چگونه می تواند تحرک را به این پرنده بازگرداند که به نظر می رسید تمایلی به استفاده از پاهایش ندارد.
زمانی که لجر با استفاده از لباس زیر شوهرش و یک جفت جوراب ساق بلند، یک زنجیر موقتی ساخت. در حالی که حواصیل به راحتی آویزان شده بود، او را تشویق کرد که سه یا چهار بار در روز پاهایش را تمرین دهد تا زمانی که حرکت مستقل خود را به دست آورد.
با گذشت زمان، هریوت بر سختی ها پیروز شد، توانایی راه رفتن بدون کمک را دوباره به دست آورد و در نهایت چند هفته بعد آزاد شد. لجر با علاقه خاطراتش را یادآوری می‌کند: «هر چند وقت یک‌بار، او را می‌بینم که بر فراز خانه ما یا روی یک حوض بزرگ نه چندان دور از من پرواز می‌کند. خیلی خوب است که می بینم او هنوز به تنهایی زنده مانده است.»
لجر از افرادی که با پرندگان آسیب دیده مواجه می شوند می خواهد به جای تلاش برای مراقبت از آنها در خانه، از پناهگاه های حیات وحش کمک بگیرند. “لطفا به آنها وابسته نشوید. شما بیشتر از آنچه تصور می کنید به حیوان آسیب می رسانید، و لطفا سعی نکنید به آنها غذا بدهید.»
او بر خطرات احتمالی تغذیه نادرست تاکید می کند و توضیح می دهد که حتی یک عمل به ظاهر ساده مانند سرنگ زدن آب می تواند منجر به عواقب مرگبار شود. “اگر این کار را به درستی انجام ندهید، به ریه های آنها می رود و آنها بخاطر این موضوع می میرند.”
بگذارید این داستان دلگرم کننده به ما یادآور قدرت شفقت و طاقت‌های خارق‌العاده‌ای باشد که می‌توانیم برای ارائه آرامش و کمک به همنوعان خود انجام دهیم.
