علت تنهایی: 3 دلیل برای اینکه دوستی های واقعی در جامعه امروزی دارند نادر می شوند

شبکه های اجتماعی را که باز می کنید با سیل عظیمی از چهره های خندان روبرو می شوید که با دوستانشان یا در سفر هستند یا در رستوران و کافه با یکدیگر خوش گذرانی می کنند. از خود می پرسید علت نداشتن دوست در جامعه امروز چیست؟ چرا بعضی ها دور و برشان پر است و بعضی ها هیچ دوستی ندارند؟

ما به سه دلیل جدی اشاره می کنیم که روی روابط امروزی انسان ها تاثیر منفی گذاشته و  ارزش دوستی های واقعی در جامعه را از بین برده است. با وب سایت گفتنی در این بخش از مهارت های زندگی همراه باشید.

حتما ببینید: چگونه دوست داشتنی و جذاب باشیم؟

پیدا کردن دوست حقیقی همیشه سخت بوده و امروزه سخت تر شده است. شاید جزو کسانی هستید که قبلا دایره دوستانی داشته اید اما امروز به هر دلیلی آن ها را از دست داده اید. در این مواقع همه افراد به این سوال می رسند که آیا روابط دوستی در حال سطحی شدن است؟ مردم علت نداشتن دوست را در خودشان جستجو می کنند.

اما ماجرا کمی عمیق تر از این حرف هاست. در این بخش از سبک زندگی قرار است به این واقعیت اشاره کنیم که این پدیده به طرز فراگیری، جهانی است و همه افراد این حس را تجربه می کنند. اکثر افراد، امروزه با مشکل سطحی شدن روابط مواجه شده اند یا در حال از دست دادن دوستان خود هستند. علت نداشتن دوست به نحوی با شبکه های اجتماعی و مدرنیته نیز پیوند خورده است.

حتمن اینم ببین: آزمون شناخت آدم راستگو: اگه تیزی کدوم دارن راستشو می گن؟!

سیاستمداران فاسد وانمود می کنند که به رفاه مردم اهمیت می دهند. اینفلوئنسرهای کم عمق با حرف های بیهوده و گول زدن به الگوی امروزی تبدیل می شوند. سلبریتی های خودشیفته از خیریه ها به عنوان ابزار بازاریابی برای تبلیغ خود و جلب توجه بیشتر استفاده می کنند.

حدس می‌زنم همیشه همین‌طور بوده است، اما امروز به لطف رسانه‌های اجتماعی ، این جعلی‌گویی همیشه مصرف‌کننده را در تمام شکوهش می‌بینیم . مصرف گرایی نیز نقش مهمی در این امر ایفا می کند. این تصور ما از زندگی را به طرق مختلف تحریف کرده است.

پس بیایید در مورد علت نداشتن دوست و دلایلی که دوستی های واقعی در جامعه ما و نادرتر می شوند صحبت کنیم:

حتما ببینید: شخصیت شناسی مردان از روی لباس، از این به بعد مردان را بشناسید

1. رفتار انسان ها با یکدیگر به عنوان اشیا طبیعی است

ذهنیت مصرف کننده به تنهایی بر درک ما از چیزها تأثیر نمی گذارد. این فقط در مورد فراوانی کالاها در بازار و گزینه های بی شماری برای انتخاب نیست.

این نگرش مصرف کننده به حدی در ذهن ما ریشه دوانده است که ما همدیگر را موضوع مصرف می دانیم . این همان چیزی است که می تواند توضیح دهد که چرا امروزه بسیاری از مردم به دوستی ها و روابط از منظر «ببخش و بگیر » نگاه می کنند.

“من به دنبال شخصی هستم که …”، “من به دوستی نیاز دارم که …”، “شوهر آینده من باید …”، “من از شریک زندگیم می خواهم …”

روابط و انتظارات دوستی برخی از افراد به نظر می رسد یک لیست طولانی مواد غذایی از ” من می خواهم ” و ” من نیاز دارم “. اما در مورد « من حاضرم …» و « آماده‌ام …» چطور؟ تعداد کمی از کسانی هستند که حاضرند کاری برای دیگران انجام دهند. به نظر می رسد بسیاری از آنها فقط آنچه را که انتظار دارند و نیاز دارند می دانند.

به نظر می رسد که اهمیت دادن به مزایا و فواید دوستی با کسی به جای داشتن ارتباط معنادار با شخص دیگر، عادی شده است. چه نوع دوستی از این طرز فکر می تواند ناشی شود؟ فقط جعلی و کم عمق .

2. خوب بودن مهم تر از واقعی بودن است

میل به دوست داشتن و پذیرفته شدن بسیار طبیعی است، اما رسانه های اجتماعی آن را به سطح جدیدی رسانده اند. این فقط یک نیاز طبیعی انسان نیست و به اعتیاد تبدیل شده است.

چه چیزی را می توانیم در فیس بوک یا اینستاگرام ببینیم؟ پروفایل های بی شماری پر از چهره های بی نقصی که وجود ندارند، احساسات زیبا که جعلی هستند، و کلمات روح انگیزی که منظورشان نیست.

این میل به بی نقص به نظر رسیدن به زندگی شخصی ما نیز نفوذ کرده است. به نظر می رسد مهمترین چیز در روابط بین فردی این است که آدم خوبی به نظر برسید . نه برای یکی بودن ، بلکه شبیه بودن .

به دیگران لبخند بزنید (حتی اگر مخفیانه از آنها متنفر باشید)، گفتگوی دوستانه داشته باشید (حتی اگر به کسی که با او صحبت می کنید اهمیتی نمی دهید)، چیزهای خوب بگویید (حتی اگر منظورتان آن ها نباشد).

افراد صریح که از گفتن حقیقت هراسی ندارند و چیزها را به نام خود می نامند، به عنوان نابردبار و بی احساس مورد تمسخر قرار می گیرند. از همه ما انتظار می رود که حرف هایمان را شکر کنیم. اما تفاوت بزرگی بین مهربان بودن واقعی و تظاهر به خوب بودن وجود دارد.

3. ارتباطات پایدار و معنادار با افراد، دیگر ارزشی ندارد

جامعه مصرف کننده نه تنها ما را به شکلی نامحسوس سوق می دهد که از دیگران استفاده کنیم، بلکه به ما یاد نمی دهد که برای آنها ارزش قائل شویم.

70 سال پیش، اگر یخچال شما به طور ناگهانی خراب شد، اولین فکر شما این بود که آن را تعمیر کنید. امروز، به احتمال زیاد فقط می‌روید و برای خودتان یک مورد جدید تهیه می‌کنید.

اما خرید یک یخچال جدید چه ربطی به دوستی دارد؟ بیشتر از چیزی که به نظر می رسد.

ما حتی ممکن است متوجه آن نباشیم، اما این دیدگاه از اشیاء بیش از آن چیزی است که ما تصور می کنیم، در ادراک ما قدرت دارد. این رویکرد این ایده را در ضمیر ناخودآگاه ما ایجاد می کند که چیزها و افراد ارزش قائل نیستند زیرا می توان آنها را به راحتی جایگزین کرد.

از آنجایی که به فراوانی عادت کرده ایم، در این توهم زندگی می کنیم که اگر همه چیز اشتباه شود، همیشه می توانیم چیز جدیدی برای خودمان به ارمغان بیاوریم. یک دوست جدید، یک شریک جدید، یک همسر جدید.

اما مشکل اینجاست که روابط انسانی به این شکل کار نمی کند. گاهی اوقات شما نیاز دارید که آن را حل کنید و رابطه یا دوستی خود را “ترمیم” کنید تا اینکه دست از کار بکشید و به رابطه بعدی بروید.

برای جمع بندی

وقتی به همه اینها فکر می کنید، این احساس را به شما دست می دهد که جامعه ما روز به روز از حقیقت و ارزش های اصیل انسانی دورتر می شود. به نظر می رسد که معنای دوستی های واقعی و روابط پایدار روز به روز در حال گم شدن است و ما نمی توانیم در مورد آن کاری انجام دهیم. تنها کاری که می توانیم انجام دهیم این است که به قوانین اخلاقی خود پایبند باشیم و ارتباطات معناداری را در زندگی خود ایجاد کنیم.

نظر شما در مورد این موضوع چیست؟ آیا موافقید که دوستی واقعی در دنیای امروز نادر است؟