بیماری هیرشپرونگ چیست؟

بیماری هیرشپرونگ:  (که مگاکولون آگانگلیونی مادرزادی نیز نامیده می‌شود) زمانی رخ می‌دهد که برخی از سلول‌های عصبی روده (سلول‌های گانگلیونی) کودک شما به درستی رشد نکرده و پیشرفت مدفوع از طریق روده را به تاخیر می‌اندازد. روده با مدفوع مسدود می شود و کودک شما یبوست خواهد داشت (نمی تواند حرکات روده طبیعی داشته باشد). اغلب، یک عفونت جدی به نام انتروکولیت ممکن است رخ دهد که باعث تب، درد و اسهال می شود. با بخش سلامت از وبسایت گفتنی همراه باشید.

همچنین بخوانید: آیا آبله میمون مثل کرونا واگیر دار است؟ همه چیز درباره‌ی آبله میمون…

مقایسه بیماری هیرشپرونگ

در یک روده سالم، سلول های گانگلیونی در سراسر روده بزرگ وجود دارند. در بیماری هیرشپرونگ، سلول های گانگلیونی به درستی در رکتوم رشد نمی کنند و پیشرفت مدفوع را به تاخیر می اندازند.

نحوه مراقبت از بیماری هیرشپرونگ

بیماری هیرشپرونگ باعث 15 تا 20 درصد انسدادهای روده در نوزادان می شود. این انسدادها نیاز به جراحی دارند. پس از جراحی، کودک شما توسط یک متخصص گوارش برای کمک به رفع یبوست مزمن و سایر عواقب احتمالی بیماری هیرشپرونگ تحت معالجه قرار می گیرد.

گاهی اوقات، کودکان در بدو تولد تشخیص داده نمی شوند و ممکن است بعداً علائم یبوست شدید را نشان دهند. هنگامی که این اتفاق می افتد، اغلب توسط متخصص گوارش کودکان مبتلا به بیماری هیرشپرونگ تشخیص داده می شود.

علائم بیماری هیرشپرونگ چیست؟

علائم با سن متفاوت است. 80 درصد از کودکان مبتلا به بیماری هیرشپرونگ در شش هفته اول زندگی دارای علائم هستند. با این حال، کودکانی که تنها بخش کوتاهی از روده دارند که فاقد سلول‌های عصبی طبیعی است، ممکن است برای چندین ماه یا سال علائمی از خود نشان ندهند. علامت اولیه آنها یبوست است.هر کودک ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کند.

همچنین بخوانید: 7 درمان گیاهی عالی برای نفخ شکم و سوء هاضمه

 علائم رایج در نوزادان عبارتند از:

_عدم اجابت مزاج در 48 ساعت اول زندگی
_نفخ شکم
_شروع تدریجی استفراغ
_تب
یبوست یا عدم دفع مدفوع منظم
کودکانی که علائم اولیه را ندارند ممکن است با افزایش سن علائم زیر را از بیماری هیرشپرونگ تجربه کنند:

_یبوست که با گذشت زمان بدتر می شود
_از دست دادن اشتها
_رشد تاخیری
_دفع مدفوع کوچک و آبکی
_نفخ شکم

چه چیزی باعث بیماری هیرشپرونگ می شود؟

دانشمندان مطمئن نیستند که چرا سلول های گانگلیونی به طور کامل به انتهای راست روده مهاجرت نمی کنند. با این حال، عوامل ژنتیکی ممکن است دخیل باشند، به خصوص زمانی که طول روده های طولانی تری درگیر باشد یا زمانی که فرد دیگری در خانواده نیز به این بیماری مبتلا باشد.

به عنوان مثال، اگر یکی از والدین مبتلا به بیماری هیرشپرونگ باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که زوجی صاحب فرزندی با بیماری هیرشپرونگ شوند. (اگر مادر مبتلا به بیماری هیرشپرونگ باشد، این احتمال بیشتر است). اگر خانواده ای فرزندی به بیماری هیرشپرونگ داشته باشد، 3 تا 12 درصد احتمال دارد که نوزاد دیگری از همان والدین نیز به این بیماری مبتلا شود.

بیماری هیرشپرونگ در پسران پنج برابر بیشتر از دختران رخ می دهد. کودکان مبتلا به سندرم داون نیز در معرض خطر بیشتری هستند.

این هم مفیده: درمان زانو درد فوری با 4 روش خانگی که نتیجه میده

_بیماری هیرشپرونگ |تشخیص و درمان

بیماری هیرشپرونگ چگونه تشخیص داده می شود؟

ممکن است کودک شما برای تشخیص درست بیماری هیرشپرونگ (که مگاکولون آگانگلیونی مادرزادی نیز نامیده می شود) نیاز به انجام یک یا چند آزمایش داشته باشد.

اکثر نوزادان آزمایشات زیر را انجام خواهند داد:

 اشعه ایکس شکم

تنقیه کنتراست. این روش به پزشک اجازه می دهد تا روده بزرگ را از نظر ناهنجاری بررسی کند. رنگ مخصوصی که در اشعه ایکس دیده می شود از طریق رکتوم به صورت تنقیه داده می شود. این یک عکس اشعه ایکس واضح تری ارائه می دهد و به پزشک کودک شما تصویر بهتری از آنچه در حال وقوع است می دهد.
بیوپسی رکتوم این به ما نمونه‌ای از رکتوم می‌دهد تا در زیر میکروسکوپ وجود یا عدم وجود سلول‌های گانگلیونی و وجود تنه‌های عصبی هیپرتروفیک (دسته‌های ضخیم و بزرگ شده از رشته‌های عصبی) را بررسی کنیم.
آزمایشات دیگری وجود دارد که در صورت غیر طبیعی بودن، نشان می دهد که هیرشپرونگ ممکن است وجود داشته باشد. ممکن است کودک شما برای تایید یا رد این تشخیص نیاز به آزمایش های بیشتر یا بیوپسی داشته باشد.

گزینه های درمانی برای بیماری هیرشپرونگ چیست؟

هنگامی که بیماری هیرشپرونگ در ابتدا تشخیص داده می شود، جراحان اغلب یک عمل را برای رفع انسداد روده انجام می دهند. هدف از جراحی برداشتن بخش بیمار روده و کشیدن قسمت سالم روده به سمت مقعد است. به این روش pull-through گفته می شود. در بیشتر موارد، این جراحی را می توان با تکنیک های کم تهاجمی انجام داد. گاهی اوقات می توان آن را به طور کامل از طریق مقعد انجام داد و هیچ جای زخمی باقی نمی ماند. جراح شما می تواند تکنیک های مختلف جراحی را با شما در میان بگذارد تا بهترین گزینه را برای فرزندتان تعیین کند.

همچنین بخوانید: خواص کرفس: از لاغری تا افزایش میل جنسی در مردان

آینده کودکان مبتلا به بیماری هیرشپرونگ چیست؟

این غیرمعمول نیست که کودکان مبتلا به بیماری هیرشپرونگ پس از جراحی همچنان مشکلاتی داشته باشند.

این مشکلات به میزان نیاز به برداشتن روده ناسالم در طول جراحی و عملکرد فعلی کولون، رکتوم و مقعد بستگی دارد.

مشکلات احتمالی عبارتند از:

_یبوست غیر قابل درمان
_اسهال
_تصادفات مدفوع
عفونت های مکرر (انتروکولیت)
_بستری های مکرر در بیمارستان
_اتساع شدید شکم (معده بسیار نفخ شده)
_درد
_ناتوانی در تحمل غذا
_استفراغ
کودکانی که قسمت بزرگی از روده آنها برداشته شده است ممکن است مشکلات گوارشی طولانی مدتی را تجربه کنند. برداشتن بخش بزرگی از روده می تواند از دریافت مواد مغذی و مایعات کافی توسط کودک جلوگیری کند و منجر به مشکلات گوارشی نامناسب، کندی رشد و عفونت شود.

خواندن بیشتر: چرا همیشه بی حالم؟+علل خستگی و بی حالی مفرط

 آزمایش‌های زیر ممکن است برای تعیین آنچه اتفاق می‌افتد انجام شود:

1) مانومتری آنورکتال

این آزمایش غیر تهاجمی، رفلکس های عصبی رکتوم را که شاخص های اصلی بیماری هیرشپرونگ هستند، اندازه گیری می کند. این بهترین آزمایش برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا کودک شما نیاز به بیوپسی دارد یا خیر است.

2) اشعه ایکس شکم

این آزمایش می تواند علائم انسداد و همچنین بخش های متورم روده بزرگ و کوچک را نشان دهد.
تنقیه باریم . این روش برای بررسی روده بزرگ از نظر ناهنجاری انجام می شود.

مایعی به نام باریم (مایع گچی رنگی که برای پوشاندن اندام‌ها به‌طوری‌که در عکس‌برداری با اشعه ایکس نشان داده می‌شوند) از طریق رکتوم به عنوان تنقیه داده می‌شود. این یک عکس اشعه ایکس واضح تری ارائه می دهد و به پزشک کودک شما تصویر بهتری از آنچه در حال وقوع است می دهد.

3) بیوپسی رکتوم یا روده بزرگ

پزشک کودک شما نمونه ای از سلول های راست روده یا روده بزرگ کودک شما را می گیرد و آنها را زیر میکروسکوپ بررسی می کند.

4) مانومتری کولون

این آزمایش شامل قرار دادن یک کاتتر (لوله پلاستیکی نازک) در روده بزرگ برای اندازه گیری انقباضات است. مطالعات حمل و نقل کولون در این روش از اشعه ایکس برای نظارت بر حرکت نشانگرها در روده و روده بزرگ استفاده می شود.
با استفاده از یک یا چند آزمایش تشخیصی پیشرفته، مانند مانومتری آنورکتال، تنقیه باریم، یا بیوپسی رکتوم یا کولون، ارزیابی کاملی را برای تعیین محل مشکل ارائه خواهد کرد. این آزمایش‌ها می‌توانند تصویر واضحی از نحوه عملکرد کولون پس از جراحی و موفقیت آمیز بودن ترمیم به پزشکان ارائه دهند.

در نهایت پزشکان طرح درمانی زیر را دنبال می کند:

*داروهایی برای کند کردن عبور مدفوع در روده بزرگ یا سریعتر کردن آن
*تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) به اسفنکتر مقعد برای شل شدن این عضله
*سایر مداخلات رکتوم یا روش های جراحی که ممکن است شامل انجام مجدد عمل های قبلی باشد
*حذف بیشتر روده غیر طبیعی
*آپاندیکوستومی، یک روش جراحی برای خارج کردن و تخلیه روده بزرگ با ایجاد یک سوراخ در خارج از شکم

لینک های مرتبط: 

درمان گیاهی پوکی استخوان! چرا باید ویتامین K بخوریم؟

اضطراب اجتماعی چیست و چگونه علائم آن را تشخیص دهیم؟

چرا با اینکه کم می خورم چاق می شوم؟!

گیاهان دارویی که قند خون را به سرعت کاهش می دهند…

افزایش میل و قوای جنسی با گیاهان دارویی طبیعی

ده افسانه رایج درباره بارداری که حقیقت ندارد