8 چندش ترین کارهای های غیربهداشتی اروپائیان در قرون وسطی!

کارهای غیربهداشتی اروپائیان در قرون وسطی: استانداردهای بهداشت از نسلی به نسل دیگر متفاوت است. چیزی که زمانی توسط یک نسل عادی تلقی می شد، ممکن است سال ها بعد عجیب و چندش آور به نظر برسد. در این مطلب به کارهای غیربهداشتی اروپائیان در قرون وسطی پرداخته ایم.

تغییر اغلب برای بهتر شدن است زیرا رعایت مسائل بهداشتی و زندگی پاک‌تر، مانع از شیوع بسیاری از بیماری‌ها شده است. قرون وسطی اروپا، الگوی سده ها تاریکی بوده و انواع و اقسام خرافات در میان اروپائیان رواج داشت. اروپای آن زمان الگوی پاکیزگی نبود و نیست و به دروغ در بسیاری از فیلم های هالیوودی اروپائیان قرون وسطی بافرهنگ و پاکیزه به تصویر کشیده می شوند.

کارهای غیربهداشتی اروپائیان در قرون وسطی

در این مطلب از سرگرمی مجله گفتنی نگاهی به برخی از کارهای غیربهداشتی اروپائیان در قرون وسطی انداخته ایم.

در قرون وسطی حمام کردن منظم نبود. امروزه شما روزانه چند بار دوش می گیرید؟ پاسخ شما هر چه باشد، احتمالاً بیشتر از یک فرد متوسط در پاکیزگی در قرون وسطی است. آنها معمولاً حداقل هر دو هفته فقط یکبار  حمام می رفاند. این ممکن است در حال حاضر عجیب به نظر برسد، اما این همه تقصیر آنها نبود.

پیشنهادی: داستان خواهر پولدار و خواهر فقیر از افسانه های کهن فارسی

آب همیشه در دسترس نبود، بنابراین فرد نمی‌توانست مکرراً حمام کند. در نتیجه، بسیاری از مردم برای تمیز کردن خود به نهرها، دریاچه‌ها یا رودخانه‌ها می‌رفتند. البته این کار هم یک فعالیت خطرناک بود، به خصوص برای کسانی که نمی توانستند خوب شنا کنند.

احتمالاً نمی خواهید از یک حمام قرون وسطایی دیدن کنید. وقتی بدانید آب از کجا می آید، حمام گرم چندان آرامش بخش نخواهد بود. حمام ها از هیزم برای گرم کردن آب مورد نیاز مشتریان استفاده می کردند. آب کمیاب بود و پس از پایان حمام یک نفر، نفر بعدی بدون تعویض آب به داخل حوض آب حمام می رفت. این برای چند چرخه ادامه داشت. چندین نفر نیز در یک زمان از یک حمام استفاده می کردند.

پیشنهاد جذاب: داستان کوتاه یک جفت جوراب زنانه که مرد جوان را بدبخت کرد!

خوشبختانه، حمام های مدرن هیچ مشکلی برای دریافت آب تمیز ندارند، بنابراین شما از آب حمام دیگران استفاده نخواهید کرد.

در قرون وسطی مردم از رودخانه ها برای توالت استفاده می کردند. اگر زمانی به قرون وسطی سفر کردید، هرگز جرعه ای از رودخانه ها ننوشید. آنها به عنوان توالت و حمام عمومی استفاده می شدند. تنها برخی از خانوارهای پردرآمد مستراح داشتند، در حالی که برخی دیگر خود را در آب‌های مجاور راحت می‌کردند.

خیلی جالب: داستان ضرب المثل راه بزن راه خدا هم ببین!

همانطور که تصور می کنید، بهداشت آب خیلی سریع به یک مشکل تبدیل شد. بیشتر آب های اطراف برای نوشیدن خیلی کثیف بودند. بنابراین، مردم عادی که در قرون وسطی زندگی می‌کردند چه می‌نوشیدند؟ خوب، آنها قطعاً از دریاچه ها یا برکه ها آب ننوشیده اند – این باعث می شود آنها بیمار شوند. در عوض، آنها عمدتاً مشروبات الکلی مصرف می کردند.

خانه هایشان کف سیمانی یا سرامیک و … نداشت.

در دوران قرون وسطی خانه های معمولی کف بتنی نداشتند. کاه مخلوط شده با گیاهان روی زمین پخش می شد. این برای مدت طولانی باقی می ماند، اما تمیز کردن آسان نبود زیرا کثیفی و رطوبت جمع می شد و کل خانه بوی کپک می داد. همچنین، کف پوش های کاهی مکان بسیار خوبی برای اختفای جوندگان و سایر آفات بود.

حتمن ببینید: بازسازی چهره کوروش کبیر توسط هوش مصنوعی و شباهت عجیبش با هادی چوپان!

طاعون به زودی باعث شد مردم به دنبال گزینه های بهتر برای کفپوش خانه باشند. کفپوش های چوبی به این دلیل محبوب شدند که تمیز کردن آنها بسیار آسان تر بود. مردم از فرش، پوست حیوانات یا فرش بر روی کف چوبی خود استفاده می کردند. تنها بعضی از خانه های ثروتمندان دارای کف سفالی یا مرمری بودند.

در دوران قرون وسطی مردم محتویات گلدان های اتاق خود را از پنجره هایشان خالی می کردند. مردم اغلب گلدان هایی را در کنار تخت خود داشتند تا در طول شب در صورت نیاز به قضای حاجت خود را راحت کنند. کاری که روز بعد با محتوای آن انجام دادند ممکن است شما را به لرزه درآورد. ساکنان محتویات گلدان ها را از روی بالکن خود به خیابان ها پرتاب می کردند. اگر بدون توجه زیاد در خیابان ها قدم می زدید، ممکن بود در ادرار شبانه غرق شوید.

در برخی شهرها، مردم از بالکن خود مدفوع می انداختند.

همه گیری ما را با پوشیدن ماسک در خیابان ها آشنا کرد، اما در دوره قرون وسطی به دلایل مختلف از ماسک بینی استفاده می کردند. تمام زباله هایی که به خیابان ها ریخته می شود برای مدتی در آنجا باقی می ماند. کیسه ها و ماسک های بینی حاوی گل برای کمک به مردم برای مقابله با بوی بد بود.

آنها اغلب دست های خود را نمی شستند.

در قرون وسطی مردم به ندرت دست های خود را می شستند. شما احتمالاً روزانه بیش از چند بار دستان خود را می شویید، اما این امر در قرون وسطی معمول نبود. حتی در حال حاضر، مردم گاهی اوقات بدون شستن دست غذا می خورند که به طور کلی غیربهداشتی تلقی می شود. اما به دلیل کمبود آب تازه و تمیزدر قرون وسطی، گاهی اوقات شستن دست‌ها یک گزینه نبود.

آنها از صابون استفاده نمی کردند.

در دوران قرون وسطی آنها به ندرت از صابون استفاده می کردند. حتی در بین افرادی که دست های خود را می شستند، همه از صابون استفاده نمی کردند.

زخم ها را با ادرار درمان می کردند.

در قرون وسطی از ادرار روی زخم ها استفاده می کردند. در قرون وسطی، مردم از ادرار برای درمان کبودی ها و دیگر زخم های باز نیز استفاده می کردند. مشکلاتی در ادرار درمانی وجود دارد. ادرار حاوی مقادیر باکتری است که هنگام ذخیره افزایش می یابد. درمان زخم های باز با ادرار ذخیره شده، فرد را در معرض عفونت قرار می داد.

درباره قرون وسطی

دلایل شکل گیری عصر تاریک در اروپا

در واقع پس از سقوط امپراتوری روم در سال 476 میلادی، این نگرش دگماتیک و واپسگرایانه در اروپا رواج یافت. مسیحیت در امپراتوری روم ابتدا سرکوب می‌شد اما به تدریج بدون استفاده از شمشیر توسعه یافت و در حوالی سال 315 میلادی، دیگر دینی ممنوع نبود.

چند دهه بعد، یعنی حدود سال 385 میلادی، مسیحیت دین رسمی امپراتوری روم شد. از آزادی دیانت مسیح تا انتخاب این دین از سوی کنستانتین به عنوان دین رسمی امپراتوری روم، هفتاد سال زمان لازم بود. اما تقریبا صد سال پس از اعتلا و رسمیت یافتن مسیحیت در امپراتوری روم، مسیحیان که قبلا خواستار آزادی بودند، مخالف آزادی شده بودند و آراء و نظریات جدید را خوش نداشتند و در مجموع ترجیح می‌دادند دانشمندان و فیلسوفان دهانشان را ببندند و حرف تازه‌ای نزنند.

دگماتیسم دقیقا یعنی همین ممانعت از بیان نظرات تازه و تکرار نظرات قدیمی به عنوان آرایی که مو لای درزشان نمی‌رود و باید به عنوان پاسخ هر سؤال جدیدی پذیرفته شوند. به قول بزرگی، آغاز انحطاط تمدن‌ها و نهایتا فرو ریختن‌شان، ارائۀ پاسخ‌های کهنه به سؤالات نو است.

باری، از زمانی که کنستانتین یکم مسیحیت را به عنوان دین رسمی امپراتوری روم برگزید، تنها کتابی که در این امپراتوری اهمیت داشت، انجیل بود. سنت اگوستین، قدیس بزرگ مسیحیت (430-354 میلادی) در توجیه این رویکرد می‌گفت: «حقیقت در واقع آن چیزی است که خداوند عیان کرده است، نه آن چیزی که انسان در تاریکی با حدس و گمان در پی آن است.»

آنچه درمورد قرون وسطی نمی‌دانید

• طبقه‌بندی اجتماعی این دوره از سال ۱۱۰۰ میلادی به بعد فقط به ۳ گروه اشراف‌زادگان، روحانیون و مردم عادی محدود نمی‌شد. برای مثال جمعیت شهر پاریس در قرن ۱۲ و ۱۳ تقریباً به ۱۰ برابر قبل رسیده بود و شغل‌های متنوعی از جمله فروشندگی، نقاشی، تجارت، قصابی، بافندگی، معماری و بسیاری دیگر رواج پیدا کرد. همچنین بیشتر مردم در روستاها نیز آزاد بودند و از خود زمین داشتند.

• وقتی صحبت از جادوگری می‌شود، مردم فکر می‌کنند در سده‌های میانی به این خرافات پر و بال داده شده است اما داستان‌های مربوط به جادوگری ریشه در قرون وسطی ندارد. در واقع به اوایل دوره‌ی جدید و قرن ۱۶ و ۱۷ برمی‌گردد. چندین دادگاه برای مجازات جادوگران در سده‌های میانی برگزار شد اما مسئولان انجام این دادگاه‌ها تقریباً بیشتر مواقع از اعضای دولت بودند و ارتباطی با روحانیون نداشتند. در حقیقت روحانیون در قرون وسطی مدام به مردم تذکر می‌دادند که خرافات مربوط به سحر و جادوگری را باور نکنند.
• معمولاً مردم روستایی چندان از محل زندگی خود دور نمی‌شدند اما گاهی مردم در قرون وسطی برای سفرهای مذهبی خود هزاران کیلومتر در راه بودند. همچنین تاجران نیز مسافت‌های طولانی را می‌پیمودند؛ برای مثال ابریشم را از چین و ادویه‌جات را از آسیا به اروپا انتقال می‌دادند. این که مردم هیچگاه در این دوره سفر نمی کردند، تصوری اشتباه است که میان مردم رواج پیدا کرده است.
• مردم برای ازدواج ضرورتاً به کلیسا یا کشیش احتیاج نداشتند. البته کلیسا مایل بود که این کار انجام شود و در قرن ۱۲ میلادی نیز اعلام کرد که ازدواج یک آیین رسمی است اما در عمل، صرفاً رضایت طرفین برای ازدواج ضروری بود و در بهترین حالت، شاهد نیز حضور پیدا می‌کرد.
• این دوره را گاهی عصر ایمان می‌نامند اما این موضوع به این معنی نیست که مردم هیچ گناهی مرتکب نمی‌شدند. در واقع شواهد حاکی از آن است که بیشتر آن‌ها یکشنبه‌ها به کلیسا نمی‌رفتند.
• بیشتر نویسندگان قرون وسطی خودشان شخصاً برای نوشتن، قلم به دست نمی‌گرفتند. نوشتن در این دوره به نوعی کاری پرمشقت محسوب می‌شد و کاری نبود که افراد باهوش و مهمی همچون اندیشمندان و روحانیون، زحمت انجام آن را به خود بدهند. به جای آن، شخصی دیگر این کار را برعهده می‌گرفت و هر چه که نویسنده به او دیکته می‌کرد را به شکل مکتوب درمی‌آورد.
• بیماری اسرارآمیزی به نام مرگ سیاه یا طاعون بین سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ میلادی، جان ۲۰ میلیون نفر از مردم اروپا را گرفت که ۳۰٪ از جمعیت این قاره را تشکیل می‌دادند.

ریشه شکل گیری دانشگاه در اروپا

کلیسا دانشگاه‌های متعددی را تاسیس کرد که عمدتا قرار بود در خدمت ترویج فلسفۀ مدرسی باشند. یعنی نوعی علم و فلسفۀ حامی آموزه‌های مسیحیت. دانشگاه بولونیا اولین دانشگاهی بود که تاسیس شد. تقریبا در سال 1180 میلادی. یعنی اواخر قرن دوازدهم. تا اواخر قرن سیزدهم میلادی، دانشگاه‌های آکسفورد و کمبریج و کلن و پادوا و مون‌پلیه نیز تاسیس شدند.

کلمۀ university از کلمۀ لاتین به معنای “تمام و کامل” می‌آید. چون بنا بود این دانشگاه‌ها کل دانش بشری را پوشش دهند. هر دانشگاهی معمولا چهار مدرسه یا دانشکده داشت: الهیات، حقوق، طب ، هنر.

دانشکده‌های پزشکی عمدتا روی جالینوس و ابن سینا متمرکز بودند. دانشجویان پزشکی به دلیل باور گستردۀ مردم به تاثیر ستارگان بر حال و روز و سرنوشت انسان‌ها، طالع‌بینی نیز می‌خواندند. در واقع مرزهای علم تجربی هنوز با معیاری روشن، مشخص نشده بودند.

ریاضیات و نجوم چندان علم تلقی نمی‌شدند و در دانشکدۀ هنر تدریس می‌شدند. آثار گستردۀ ارسطو هم در همۀ دانشکده‌ها تدریس می‌شد.

بسیاری از دانشمندان قرون وسطی یا پزشک بودند یا روحانی و بیشترشان در دانشگاه‌های جدید مشغول به کار شدند. دانشکده‌های پزشکی به فارغ‌التحصیلانشان مدرک می‌دادند: دکترای پزشکی یا کارشناسی پزشکی. پزشکی که چنین مدارکی داشت، از جراح و داروساز و پزشکان تجربی متمایز و سرتر می‌شد.

اما تحصیلات دانشگاهی لزوما دکترها را به کشف چیزهای جدید علاقه‌مند نمی‌کرد. آن‌ها ترجیح می‌دادند به بقراط و جالینوس و ابن سینا تکیه کنند.

احتمالاً بپسندید:

اگه سارق رو پیدا کنی برا خودت یه پا شرلوک هلمزی باور کن!

فقط کسانی که خیلی زرنگ و تیزبین باشن میتونن تو 7 ثانیه خانواده الکی و تقلبی را شناسایی کنند!

آزمون شناسایی فرد باهوش تصویر:آیا فرد باندپیچی شده روی تخت، پدر کودک است؟

تصاویر زیبا از عروس های ایرانی با لباس های خاص

طرز تهیه روغن تخم‌مرغ برای رفع ریزش مو که باید امتحان کنید!

ضریب هوشی خود را تست کنید و کد را در 15 ثانیه پیدا کنید!