من دوستانم را از خانه ام بیرون کردم: سازگاری با تشکیل خانواده توسط دوست شما می تواند چالش برانگیز باشد، و زن داستان ما می تواند این را تایید کند. تنها چیزی که او می خواست این بود که با دوستانش اوقات خوشی داشته باشد، اما در نهایت آنها را به خاطر دخترشان از خانه اش بیرون کرد.
وی می گوید: تصمیم گرفتم چیزی تهیه کنم که فکر می کردم هم بچه ها و هم بزرگسالان از آن لذت می برند. برای دسر پارمزان مرغ با کیک شکلاتی درست کردم. فکر می‌کردم که برداشت متفاوتی از ناگت‌های مرغ است که معمولاً بچه‌ها دوست دارند.
مایک و ساندرا به من گفتند که شام خوب بود. شاید آنها فقط مودب بودند، اما همه چیز را تمام کردند. با این حال، دختر به سختی در طول شام چیزی نخورد، و من حتی مطمئن نیستم که او اصلا چیزی خورده است یا خیر.
چند دقیقه ای گذشت و متوجه شدم ساندرا نگاه بدی به من می کند. از او پرسیدم که آیا می توانم به آرام کردن دخترش کمک کنم، چون برخورد با بچه ها برای من آسان نیست. راستش نمیدونستم دیگه چیکار کنم وقتی پرسیدم مشکل چیست، ساندرا خرخر کرد و گفت: “چیزی برای گفتن به چارلی نداری؟”
چند ثانیه طول کشید تا متوجه شدم که می‌خواهد از دخترش عذرخواهی کنم، زیرا او از شامی که من آماده کرده بودم خوشش نمی‌آمد. من فکر کردم که این ممکن است دختر را آرام کند، بنابراین به او گفتم متاسفم که او از غذا لذت نمی برد.
در حالی که ساندرا اصرار داشت که برای دخترش چیز دیگری درست کنم، مایک ساکت ایستاده بود و دسرش را می خورد. ایستادم و از مایک پرسیدم که آیا می‌خواهد کیک او را داخل ظرفی بزارم تا برود، زیرا به نظر می‌رسد بقیه اعضای خانواده او در خانه من اوقات خوبی را سپری نمی‌کنند. به آنها پیشنهاد کردم که به خانه بروند تا ساندرا بتواند برای دخترشان چیزی بیاورد که بخورد.
ساندرا شروع به گفتن کرد که از من انتظار داشت آشپزی کنم و می تواند امشب استراحت کند. در آن لحظه احساس کردم می خواهم چیزی بگویم که بعداً پشیمان خواهم شد، بنابراین به او گفتم خانه ام را ترک کند. وقتی رفتند مایک خیلی خجالت زده به نظر می رسید. من از آن روز با هیچ یک از آنها صحبت نکردم و اکنون شروع به این سوال می کنم که آیا این اشتباه من بوده است و آیا با بیرون راندن آنها از خانه خود واکنش اشتباهی نشان داده ام.
تعیین مرزها زمانی که شما والدین نیستید می تواند چالش برانگیز باشد، اما در اینجا نکاتی وجود دارد که اگر در موقعیتی مشابه قرار بگیرید می تواند مفید باشد:
1. حد و مرز خود را مشخص کنید. این مهم است که برای دوستان خود روشن کنید که قوانین را در خانه خود تعیین کرده اید. وقتی این را با مهربانی و شفافیت بیان می کنید، می تواند به عنوان نقطه شروعی برای یک دوستی محترمانه تر باشد.
2. راه های جایگزین برای ارتباط با دوستان خود بیابید. اگر به هر دلیلی با هم بودن از نظر فیزیکی امکان پذیر نیست، می توانید گزینه های دیگر را بررسی کنید. تماس تصویری برای تماشای یک فیلم با هم یا صرفاً برای چت کردن می‌تواند راه موثری برای حفظ ارتباط باشد.
3. دوستان شما نیز باید مشارکت داشته باشند. هر رابطه ای نیاز به تلاش دارد، پس در بحث در مورد آن تردید نکنید. در حالی که دوستان شما با فرزندان برنامه‌های شلوغی دارند، برای اینکه دوستی دوام بیاورد، آنها نیز باید نسبت به شما انعطاف‌پذیر و همدل باشند.
حفظ دوستی ها می تواند چالش برانگیز باشد، و اگر بتوانید آن را برای بیش از 10 سال حفظ کنید، واقعاً به یک رابطه خاص تبدیل می شود.
